2 хронікі
16:1 На трыццаць шостым годзе валадараньня Асы Ваасы, цара Ізраільскага
выйшаў на Юду і пабудаваў Раму, каб дазволіць
ніхто не выходзіць і не прыходзіць да Асы, цара Юдэйскага.
16:2 Тады Аса вынес срэбра і золата са скарбніц дома
ад Госпада і дома царскага і паслаў да Вэнадада, цара Сірыйскага,
што жыў у Дамаску, кажучы:
16:3 Паміж мною і табою ёсць саюз, як і паміж бацькам маім
і бацька твой: вось, я паслаў табе срэбра і золата; ідзі, разбі сваё
саюз з Ваасам, царом Ізраільскім, каб ён адышоў ад мяне.
16:4 І паслухаўся Вэнадад цара Асы і паслаў начальнікаў сваіх
арміі супраць гарадоў Ізраіля; і пабілі Іёна, Дана і
Авэльмаім і ўсе гарады запасы Нэфталімавыя.
16:5 І калі Вааса пачуў гэта, ён спыніў будаўніцтва
Рама, і хай спыніцца праца ягоная.
16:6 Тады цар Аса ўзяў усіх Юдэяў; і яны вынеслі камяні з
Рама і драўніна яе, з якой Вааса будаваў; і ён
пабудаваў з яго Геву і Міцфу.
16:7 І ў той час Ханані празорлівец прыйшоў да Асы, цара Юдэйскага, і сказаў:
яму: за тое, што ты спадзяваўся на цара Сірыйскага і не спадзяваўся
Госпаду, Богу твайму, за тое выратавалася войска цара Сірыйскага
з рук тваіх.
16:8 Ці не эфіопы і лувімы былі велізарным войскам, з вельмі вялікай колькасцю
калясьніцы і вершнікі? але таму, што ты спадзяваўся на Госпада, ён
аддаў іх у твае рукі.
16:9 Бо вочы Госпада глядзяць туды-сюды па ўсёй зямлі, каб
выяўляй сябе моцным дзеля тых, чыё сэрца дасканалае
яго. У гэтым ты зрабіў глупства, таму з гэтага часу ты
будуць войны.
16:10 Тады Аса разгневаўся на празорліўца і пасадзіў яго ў вязніцу; для яго
быў у гневе на яго з-за гэтага. І Аса прыгнятаў некаторых
людзі ў той жа час.
16:11 І вось, дзеі Асы, першыя і апошнія, вось, яны напісаны ў
кніга цароў Юдэі і Ізраіля.
16:12 І захварэў Аса на трыццаць дзевятым годзе валадараньня свайго
нагамі, пакуль хвароба ягоная не стала вельмі моцнай;
звяртаўся не да Госпада, а да лекараў.
16:13 І спачыў Аса з бацькамі сваімі і памёр на сарака першым годзе
яго праўленне.
16:14 І яны пахавалі яго ў яго ўласных магілах, якія ён зрабіў для сябе
у горадзе Давіда, і паклаў яго ў ложак, які быў напоўнены
салодкія пахі і розныя віды спецый, прыгатаваныя аптэкарамі
мастацтва: і спалілі яго вельмі вялікае.