2 хронікі 16:1 На трыццаць шостым годзе валадараньня Асы Ваасы, цара Ізраільскага выйшаў на Юду і пабудаваў Раму, каб дазволіць ніхто не выходзіць і не прыходзіць да Асы, цара Юдэйскага. 16:2 Тады Аса вынес срэбра і золата са скарбніц дома ад Госпада і дома царскага і паслаў да Вэнадада, цара Сірыйскага, што жыў у Дамаску, кажучы: 16:3 Паміж мною і табою ёсць саюз, як і паміж бацькам маім і бацька твой: вось, я паслаў табе срэбра і золата; ідзі, разбі сваё саюз з Ваасам, царом Ізраільскім, каб ён адышоў ад мяне. 16:4 І паслухаўся Вэнадад цара Асы і паслаў начальнікаў сваіх арміі супраць гарадоў Ізраіля; і пабілі Іёна, Дана і Авэльмаім і ўсе гарады запасы Нэфталімавыя. 16:5 І калі Вааса пачуў гэта, ён спыніў будаўніцтва Рама, і хай спыніцца праца ягоная. 16:6 Тады цар Аса ўзяў усіх Юдэяў; і яны вынеслі камяні з Рама і драўніна яе, з якой Вааса будаваў; і ён пабудаваў з яго Геву і Міцфу. 16:7 І ў той час Ханані празорлівец прыйшоў да Асы, цара Юдэйскага, і сказаў: яму: за тое, што ты спадзяваўся на цара Сірыйскага і не спадзяваўся Госпаду, Богу твайму, за тое выратавалася войска цара Сірыйскага з рук тваіх. 16:8 Ці не эфіопы і лувімы былі велізарным войскам, з вельмі вялікай колькасцю калясьніцы і вершнікі? але таму, што ты спадзяваўся на Госпада, ён аддаў іх у твае рукі. 16:9 Бо вочы Госпада глядзяць туды-сюды па ўсёй зямлі, каб выяўляй сябе моцным дзеля тых, чыё сэрца дасканалае яго. У гэтым ты зрабіў глупства, таму з гэтага часу ты будуць войны. 16:10 Тады Аса разгневаўся на празорліўца і пасадзіў яго ў вязніцу; для яго быў у гневе на яго з-за гэтага. І Аса прыгнятаў некаторых людзі ў той жа час. 16:11 І вось, дзеі Асы, першыя і апошнія, вось, яны напісаны ў кніга цароў Юдэі і Ізраіля. 16:12 І захварэў Аса на трыццаць дзевятым годзе валадараньня свайго нагамі, пакуль хвароба ягоная не стала вельмі моцнай; звяртаўся не да Госпада, а да лекараў. 16:13 І спачыў Аса з бацькамі сваімі і памёр на сарака першым годзе яго праўленне. 16:14 І яны пахавалі яго ў яго ўласных магілах, якія ён зрабіў для сябе у горадзе Давіда, і паклаў яго ў ложак, які быў напоўнены салодкія пахі і розныя віды спецый, прыгатаваныя аптэкарамі мастацтва: і спалілі яго вельмі вялікае.