2 хронікі
10:1 І пайшоў Раваам у Сіхем, бо ў Сіхем прыйшоў увесь Ізраіль
зрабіць яго каралём.
10:2 І сталася, калі Ераваам, сын Наватаў, які быў у Егіпце,
куды ён уцёк ад цара Саламона, пачуў гэта,
што Ераваам вярнуўся зь Егіпта.
10:3 І яны паслалі і паклікалі яго. І прыйшоў Ераваам і ўвесь Ізраіль і гаварылі
да Раваама, кажучы:
10:4 Бацька твой наклаў на нас цяжкае ярмо;
цяжкае рабства бацькі твайго і цяжкае ярмо ягонае, якое ён наклаў
нас, і мы будзем служыць табе.
10:5 І ён сказаў ім:, Прыходзьце да мяне праз тры дні. І
людзі адыходзілі.
10:6 І цар Раваам параіўся са старымі, якія стаялі раней
Саламон, бацька ягоны, яшчэ пры жыцьці яго сказаў: што параіце мне?
вярнуць адказ гэтаму народу?
10:7 І яны сказалі яму, кажучы: «Калі ты будзеш добры да гэтага народа, і
дагаджай ім і кажы ім добрыя словы, яны будуць табе слугамі
калі-небудзь.
10:8 Але ён адмовіўся ад парады, якую далі яму старыя, і прыняў параду
з юнакамі, якія вырасьлі зь ім, якія стаялі перад ім.
10:9 І ён сказаў ім: «Якую параду вы дасце, каб мы маглі адказаць».
гэты народ, які гаварыў са мною, кажучы: палегчы ярмо
што бацька твой накінуў на нас?
10:10 І маладыя людзі, якія выраслі з ім, сказалі яму, кажучы:
Так адкажы народу, які гаварыў з табою: твой
айцец учыніў наша ярмо цяжкім, а ты палегчы нам яго;
так скажы ім: мой мезенец будзе таўсцейшы за мой
паясніцы бацькі.
10:11 Бо мой бацька наклаў на вас цяжкае ярмо, я накладу на вас яшчэ больш
ярмо: бацька мой караў вас бізунамі, а я буду караць вас
скарпіёны.
10:12 І прыйшоў Ераваам і ўвесь народ да Раваама на трэці дзень, як
загадаў цар, кажучы: прыходзьце да мяне зноў на трэці дзень.
10:13 І кароль адказаў ім груба; і пакінуў цар Раваам
парады старых,
10:14 І адказаў ім пасля парады маладых людзей, кажучы: Мой бацька
зрабіў ярмо тваё цяжкім, але я дадам да гэтага: бацька мой караў цябе
бізунамі, а скарпіёнамі пакараю вас.
10:15 І цар не паслухаўся народа, бо справа была ад Бога,
каб выканаў Гасподзь слова Сваё, якое прамовіў праз Яго
Ахія Сіланіцянін Еравааму, сыну Наватаваму.
10:16 І калі ўвесь Ізраіль убачыў, што кароль не паслухаўся іх,
людзі адказвалі цару, кажучы: якая нам доля ў Давідзе? і мы
ня майце спадчыны ў сыне Есэевым: кожны ў намёты свае, О
Ізраіль; а цяпер, Давід, паглядзі за сваім домам. Так увесь Ізраіль пайшоў
свае палаткі.
10:17 Але што тычыцца сыноў Ізраілевых, якія жылі ў гарадах Юдэі,
Раваам валадарыў над імі.
10:18 І паслаў цар Раваам Гадарама, які кіраваў данінай; і
сыны Ізраілевыя пабілі яго камянямі, і ён памёр. Але кароль
Раваам паспяшаўся сесці на калясьніцу і ўцячы ў Ерусалім.
10:19 І паўстаў Ізраіль супраць дома Давідавага да гэтага дня.