2 хронікі 10:1 І пайшоў Раваам у Сіхем, бо ў Сіхем прыйшоў увесь Ізраіль зрабіць яго каралём. 10:2 І сталася, калі Ераваам, сын Наватаў, які быў у Егіпце, куды ён уцёк ад цара Саламона, пачуў гэта, што Ераваам вярнуўся зь Егіпта. 10:3 І яны паслалі і паклікалі яго. І прыйшоў Ераваам і ўвесь Ізраіль і гаварылі да Раваама, кажучы: 10:4 Бацька твой наклаў на нас цяжкае ярмо; цяжкае рабства бацькі твайго і цяжкае ярмо ягонае, якое ён наклаў нас, і мы будзем служыць табе. 10:5 І ён сказаў ім:, Прыходзьце да мяне праз тры дні. І людзі адыходзілі. 10:6 І цар Раваам параіўся са старымі, якія стаялі раней Саламон, бацька ягоны, яшчэ пры жыцьці яго сказаў: што параіце мне? вярнуць адказ гэтаму народу? 10:7 І яны сказалі яму, кажучы: «Калі ты будзеш добры да гэтага народа, і дагаджай ім і кажы ім добрыя словы, яны будуць табе слугамі калі-небудзь. 10:8 Але ён адмовіўся ад парады, якую далі яму старыя, і прыняў параду з юнакамі, якія вырасьлі зь ім, якія стаялі перад ім. 10:9 І ён сказаў ім: «Якую параду вы дасце, каб мы маглі адказаць». гэты народ, які гаварыў са мною, кажучы: палегчы ярмо што бацька твой накінуў на нас? 10:10 І маладыя людзі, якія выраслі з ім, сказалі яму, кажучы: Так адкажы народу, які гаварыў з табою: твой айцец учыніў наша ярмо цяжкім, а ты палегчы нам яго; так скажы ім: мой мезенец будзе таўсцейшы за мой паясніцы бацькі. 10:11 Бо мой бацька наклаў на вас цяжкае ярмо, я накладу на вас яшчэ больш ярмо: бацька мой караў вас бізунамі, а я буду караць вас скарпіёны. 10:12 І прыйшоў Ераваам і ўвесь народ да Раваама на трэці дзень, як загадаў цар, кажучы: прыходзьце да мяне зноў на трэці дзень. 10:13 І кароль адказаў ім груба; і пакінуў цар Раваам парады старых, 10:14 І адказаў ім пасля парады маладых людзей, кажучы: Мой бацька зрабіў ярмо тваё цяжкім, але я дадам да гэтага: бацька мой караў цябе бізунамі, а скарпіёнамі пакараю вас. 10:15 І цар не паслухаўся народа, бо справа была ад Бога, каб выканаў Гасподзь слова Сваё, якое прамовіў праз Яго Ахія Сіланіцянін Еравааму, сыну Наватаваму. 10:16 І калі ўвесь Ізраіль убачыў, што кароль не паслухаўся іх, людзі адказвалі цару, кажучы: якая нам доля ў Давідзе? і мы ня майце спадчыны ў сыне Есэевым: кожны ў намёты свае, О Ізраіль; а цяпер, Давід, паглядзі за сваім домам. Так увесь Ізраіль пайшоў свае палаткі. 10:17 Але што тычыцца сыноў Ізраілевых, якія жылі ў гарадах Юдэі, Раваам валадарыў над імі. 10:18 І паслаў цар Раваам Гадарама, які кіраваў данінай; і сыны Ізраілевыя пабілі яго камянямі, і ён памёр. Але кароль Раваам паспяшаўся сесці на калясьніцу і ўцячы ў Ерусалім. 10:19 І паўстаў Ізраіль супраць дома Давідавага да гэтага дня.