1 Самуіл
29:1 Філістымляне сабралі ўсе свае войскі ў Афэку
Ізраільцяне кідалі ля крыніцы ў Ізрээлі.
29:2 І ўладары Філістымлян пайшлі сотнямі і міма
тысячы, а Давід і людзі ягоныя пайшлі ў тыле з Анхусам.
29:3 Тады князі Філістымлян сказалі: Што робяць тут гэтыя Габрэі?
І сказаў Анхус князям Філістымскім: ці ня Давід гэта?
слуга Саўла, цара Ізраільскага, які быў са мною гэтымі
дзён ці гадоў, і я не знайшоў у ім віны з таго часу, як ён упаў
мне да гэтага дня?
29:4 І ўгневаліся на яго князі Філістымскія; і князі
Філістымлянаў сказаў яму: вярні гэтага чалавека, каб ён мог
ідзі зноў на сваё месца, якое Ты яму прызначыў, і няхай ён не ідзе
з намі ў бітву, каб у бітве ён не стаў нам праціўнікам: бо
чым яму прымірыцца з гаспадаром сваім? не павінна быць
з галовамі гэтых людзей?
29:5 Ці не гэта Давід, пра якога яны спявалі адзін аднаму ў танцах, кажучы:
Саўл забіў свае тысячы, а Давід свае дзесяць тысяч?
29:6 І паклікаў Анхус Давіда і сказаў яму: жывы Гасподзь!
ты быў справядлівы, і твой выхад і твой уваход са мною
гаспадар добры ў вачах маіх, бо з тых часоў я не знайшоў у табе ліха
дзень прыходу твайго да мяне да сёньняшняга дня: аднак уладары
ня ласкі табе.
29:7 Таму цяпер вярніся і ідзі з мірам, каб не дагадзіць уладарам
філістымлян.
29:8 І сказаў Давід Анхусу: «Але што я зрабіў?» і што ты маеш
знайшоў у рабе Тваім, колькі я быў з табою да гэтага дня,
каб я не пайшоў ваяваць з ворагамі гаспадара майго караля?
29:9 І адказваў Анхус і сказаў Давіду: я ведаю, што ты добры ў маім
зрок, як анёл Божы: нягледзячы на князёў в
Філістымляне сказалі: ня пойдзе ён з намі на бітву.
29:10 Таму цяпер устань рана раніцай са слугамі гаспадара твайго
якія прыйшлі з табою, і як толькі ўстанеш рана раніцай,
і маеце святло, адыходзьце.
29:11 Такім чынам, Давід і яго людзі ўсталі рана, каб адправіцца раніцай, каб вярнуцца
у зямлю Філістымлян. І падняліся філістымляне
Ізрээль.