1 Самуіл 29:1 Філістымляне сабралі ўсе свае войскі ў Афэку Ізраільцяне кідалі ля крыніцы ў Ізрээлі. 29:2 І ўладары Філістымлян пайшлі сотнямі і міма тысячы, а Давід і людзі ягоныя пайшлі ў тыле з Анхусам. 29:3 Тады князі Філістымлян сказалі: Што робяць тут гэтыя Габрэі? І сказаў Анхус князям Філістымскім: ці ня Давід гэта? слуга Саўла, цара Ізраільскага, які быў са мною гэтымі дзён ці гадоў, і я не знайшоў у ім віны з таго часу, як ён упаў мне да гэтага дня? 29:4 І ўгневаліся на яго князі Філістымскія; і князі Філістымлянаў сказаў яму: вярні гэтага чалавека, каб ён мог ідзі зноў на сваё месца, якое Ты яму прызначыў, і няхай ён не ідзе з намі ў бітву, каб у бітве ён не стаў нам праціўнікам: бо чым яму прымірыцца з гаспадаром сваім? не павінна быць з галовамі гэтых людзей? 29:5 Ці не гэта Давід, пра якога яны спявалі адзін аднаму ў танцах, кажучы: Саўл забіў свае тысячы, а Давід свае дзесяць тысяч? 29:6 І паклікаў Анхус Давіда і сказаў яму: жывы Гасподзь! ты быў справядлівы, і твой выхад і твой уваход са мною гаспадар добры ў вачах маіх, бо з тых часоў я не знайшоў у табе ліха дзень прыходу твайго да мяне да сёньняшняга дня: аднак уладары ня ласкі табе. 29:7 Таму цяпер вярніся і ідзі з мірам, каб не дагадзіць уладарам філістымлян. 29:8 І сказаў Давід Анхусу: «Але што я зрабіў?» і што ты маеш знайшоў у рабе Тваім, колькі я быў з табою да гэтага дня, каб я не пайшоў ваяваць з ворагамі гаспадара майго караля? 29:9 І адказваў Анхус і сказаў Давіду: я ведаю, што ты добры ў маім зрок, як анёл Божы: нягледзячы на князёў в Філістымляне сказалі: ня пойдзе ён з намі на бітву. 29:10 Таму цяпер устань рана раніцай са слугамі гаспадара твайго якія прыйшлі з табою, і як толькі ўстанеш рана раніцай, і маеце святло, адыходзьце. 29:11 Такім чынам, Давід і яго людзі ўсталі рана, каб адправіцца раніцай, каб вярнуцца у зямлю Філістымлян. І падняліся філістымляне Ізрээль.