1 Самуіл
27:1 І сказаў Давід у сэрцы сваім: Я загіну аднойчы ад рукі
Саўл: няма нічога лепшага для мяне, чым тое, што я павінен хутчэй уцячы
у зямлю Філістымлян; і Саўл будзе адчайвацца ад мяне, каб шукаць
мяне болей ні ў якіх мяжах Ізраільскіх: так я ўратуюся ад рукі ягонай.
27:2 І Давід падняўся, і ён прайшоў з шасцю сотнямі чалавек, якія былі
зь ім Анхусу, сыну Маоха, цару Гэцкага.
27:3 І жыў Давід у Анхуша ў Гэце, ён і людзі ягоныя, кожны са сваім
дома, і Давід з дзвюма жонкамі сваімі, Ахінаама Ізрээліцянка і
Абігея Кармэлітка, жонка Навала.
27:4 І сказалі Саўлу, што Давід уцёк у Гэт, і ён больш не шукаў
зноў для яго.
27:5 І сказаў Давід Анхусу: «Калі я здабыў ласку ў вачах тваіх, няхай».
яны даюць мне месца ў якім-небудзь горадзе ў краіне, каб я мог жыць
бо навошта рабу твайму жыць з табою ў царскім горадзе?
27:6 І даў яму Анхус Сэкелаг у той дзень, таму Сэкелаг належаў
цароў Юдэйскіх да сёньня.
27:7 Час, які Давід жыў у краіне Філістымлянаў, быў а
поўны год і чатыры месяцы.
27:8 І Давід і яго людзі падняліся і ўварваліся ў гешурытаў і
Гезрэі і Амалікіцяне: бо гэтыя народы былі спрадвеку
жыхары зямлі, як ты ідзеш да Шура, нават да зямлі
Егіпет.
27:9 І разбіў Давід зямлю, не пакінуўшы ў жывых ні мужчыны, ні жанчыны, і ўзяў
авечак, і валоў, і аслоў, і вярблюдаў, і
апрануўшыся, вярнуўся і прыйшоў да Анхуса.
27:10 І сказаў Анхус: куды вы ішлі сёння? І Давід сказаў:
супроць поўдня Юды і супроць поўдня Ерахмэліта,
і на поўдзень ад Кенэяў.
27:11 І Давід не пакінуў жывых ні мужчыну, ні жанчыну, каб данесьці вестку ў Гэт,
кажучы: каб не даносілі на нас, кажучы: так рабіў Давід і так будзе
быць яго манерай увесь час, пакуль ён жыве ў краіне
Філістымляне.
27:12 І паверыў Анхус Давіду, кажучы: Ён стварыў свой народ Ізраілем
зусім ненавідзець яго; таму ён будзе маім слугою вечна.