1 Самуіл
24:1 І сталася, калі Саўл вярнуўся з пераследу
Філістымлянам, што данесьлі яму, кажучы: вось, Давід у
пустыня Энгедзі.
24:2 Тады Саўл узяў тры тысячы выбраных мужчын з усяго Ізраіля і пайшоў
шукайце Давіда і людзей ягоных на скалах дзікіх казлоў.
24:3 І ён прыйшоў да аўчарняў па дарозе, дзе была пячора; і Саўл
увайшоў, каб накрыць ногі свае, а Давід і людзі ягоныя засталіся збоку
пячоры.
24:4 І сказалі яму людзі Давіда: «Вось дзень, у які Гасподзь
сказаў табе: вось, я аддам ворага твайго ў рукі твае
ты можаш рабіць з ім, як табе заўгодна. Тады Давід устаў,
і таемна адрэзаў край вопраткі Саўлавай.
24:5 І здарылася так, што сэрца Давіда ўразіла яго, таму што ён
адрэзаў Саўлу спадніцу.
24:6 І ён сказаў сваім людзям: «Не дай мне Гасподзь зрабіць гэта».
да гаспадара майго, памазанца Гасподняга, каб працягнуць на яго руку маю
яго, бо ён памазанец Гасподні.
24:7 Такім чынам, Давід спыніў сваіх слуг гэтымі словамі і не дазволіў ім
паўстаць супраць Саўла. Але Саўл падняўся з пячоры і пайшоў далей
шлях.
24:8 Давід таксама падняўся і выйшаў з пячоры, і крычаў услед
Саўл, кажучы: спадар мой цар! І калі Саўл азірнуўся ззаду, Давід
нахіліўся тварам да зямлі і пакланіўся.
24:9 І сказаў Давід Саўлу: «Навошта ты слухаеш словы людзей, якія кажуць:
Вось, Давід шукае табе ліха?
24:10 Вось, сёння вочы твае ўбачылі, што Гасподзь выратаваў
ты сёння ў руку маю ў пячоры; і некаторыя загадвалі мне забіць цябе, але
вока маё пашкадавала цябе; і я сказаў: не падыму на яго рукі маёй
мой спадар; бо ён памазанец Гасподні.
24:11 Акрамя таго, бацька мой, паглядзі, так, паглядзі край твайго адзення ў маёй руцэ, бо
у тым, што я адрэзаў край вопраткі тваёй і не забіў цябе, ведай ты
і глядзі, каб у руцэ маёй і ў мяне не было ні зла, ні зла
не грашыў перад табою; але ты палюеш на маю душу, каб забраць яе.
24:12 Няхай Гасподзь рассудзіць паміж мною і табою, і хай Гасподзь адпомсціць за мяне табе;
рука мая ня будзе на табе.
24:13 Як гаворыцца ў прыказцы старажытных
ліхі, але рука Мая ня будзе на табе.
24:14 За кім выйшаў цар Ізраільскі? за кім ты гонішся?
за дохлым сабакам, за блыхай.
24:15 Такім чынам, Гасподзь будзе суддзёй, і судзіць паміж мной і табой, і бачыць, і
заступіся за справу маю і вызвалі мяне ад рук Тваіх.
24:16 І гэта адбылося, калі Давід скончыў гаварыць гэтыя словы
да Саўла, і Саўл сказаў: гэта твой голас, сыне мой Давід? І Саўл
падняў голас свой і заплакаў.
24:17 І сказаў ён Давіду: «Ты праведнейшы за мяне, таму што ў цябе ёсць
узнагародзіў мяне дабром, а я ўзнагародзіў цябе злом.
24:18 І ты паказаў у гэты дзень, што ты добра абышоўся са мной:
за тое, што Гасподзь аддаў мяне ў рукі твае, ты
не забіў мяне.
24:19 Бо калі чалавек знойдзе свайго ворага, ён адпусціць яго добра? таму
Гасподзь узнагародзіць цябе дабром за тое, што ты зрабіў мне сёньня.
24:20 І цяпер, вось, я добра ведаю, што ты абавязкова будзеш каралём, і што
царства Ізраільскае ўмацуецца ў руцэ тваёй.
24:21 Дык вось, прысягні мне Госпадам, што ты не адсячэш мяне
семя пасля мяне, і каб ты не знішчыў імя майго з імя бацькі майго
дом.
24:22 І Давід прысягнуў Саўлу. І пайшоў Саўл дадому; а Давід і людзі ягоныя пайшлі
іх да трума.