1 Самуіл 24:1 І сталася, калі Саўл вярнуўся з пераследу Філістымлянам, што данесьлі яму, кажучы: вось, Давід у пустыня Энгедзі. 24:2 Тады Саўл узяў тры тысячы выбраных мужчын з усяго Ізраіля і пайшоў шукайце Давіда і людзей ягоных на скалах дзікіх казлоў. 24:3 І ён прыйшоў да аўчарняў па дарозе, дзе была пячора; і Саўл увайшоў, каб накрыць ногі свае, а Давід і людзі ягоныя засталіся збоку пячоры. 24:4 І сказалі яму людзі Давіда: «Вось дзень, у які Гасподзь сказаў табе: вось, я аддам ворага твайго ў рукі твае ты можаш рабіць з ім, як табе заўгодна. Тады Давід устаў, і таемна адрэзаў край вопраткі Саўлавай. 24:5 І здарылася так, што сэрца Давіда ўразіла яго, таму што ён адрэзаў Саўлу спадніцу. 24:6 І ён сказаў сваім людзям: «Не дай мне Гасподзь зрабіць гэта». да гаспадара майго, памазанца Гасподняга, каб працягнуць на яго руку маю яго, бо ён памазанец Гасподні. 24:7 Такім чынам, Давід спыніў сваіх слуг гэтымі словамі і не дазволіў ім паўстаць супраць Саўла. Але Саўл падняўся з пячоры і пайшоў далей шлях. 24:8 Давід таксама падняўся і выйшаў з пячоры, і крычаў услед Саўл, кажучы: спадар мой цар! І калі Саўл азірнуўся ззаду, Давід нахіліўся тварам да зямлі і пакланіўся. 24:9 І сказаў Давід Саўлу: «Навошта ты слухаеш словы людзей, якія кажуць: Вось, Давід шукае табе ліха? 24:10 Вось, сёння вочы твае ўбачылі, што Гасподзь выратаваў ты сёння ў руку маю ў пячоры; і некаторыя загадвалі мне забіць цябе, але вока маё пашкадавала цябе; і я сказаў: не падыму на яго рукі маёй мой спадар; бо ён памазанец Гасподні. 24:11 Акрамя таго, бацька мой, паглядзі, так, паглядзі край твайго адзення ў маёй руцэ, бо у тым, што я адрэзаў край вопраткі тваёй і не забіў цябе, ведай ты і глядзі, каб у руцэ маёй і ў мяне не было ні зла, ні зла не грашыў перад табою; але ты палюеш на маю душу, каб забраць яе. 24:12 Няхай Гасподзь рассудзіць паміж мною і табою, і хай Гасподзь адпомсціць за мяне табе; рука мая ня будзе на табе. 24:13 Як гаворыцца ў прыказцы старажытных ліхі, але рука Мая ня будзе на табе. 24:14 За кім выйшаў цар Ізраільскі? за кім ты гонішся? за дохлым сабакам, за блыхай. 24:15 Такім чынам, Гасподзь будзе суддзёй, і судзіць паміж мной і табой, і бачыць, і заступіся за справу маю і вызвалі мяне ад рук Тваіх. 24:16 І гэта адбылося, калі Давід скончыў гаварыць гэтыя словы да Саўла, і Саўл сказаў: гэта твой голас, сыне мой Давід? І Саўл падняў голас свой і заплакаў. 24:17 І сказаў ён Давіду: «Ты праведнейшы за мяне, таму што ў цябе ёсць узнагародзіў мяне дабром, а я ўзнагародзіў цябе злом. 24:18 І ты паказаў у гэты дзень, што ты добра абышоўся са мной: за тое, што Гасподзь аддаў мяне ў рукі твае, ты не забіў мяне. 24:19 Бо калі чалавек знойдзе свайго ворага, ён адпусціць яго добра? таму Гасподзь узнагародзіць цябе дабром за тое, што ты зрабіў мне сёньня. 24:20 І цяпер, вось, я добра ведаю, што ты абавязкова будзеш каралём, і што царства Ізраільскае ўмацуецца ў руцэ тваёй. 24:21 Дык вось, прысягні мне Госпадам, што ты не адсячэш мяне семя пасля мяне, і каб ты не знішчыў імя майго з імя бацькі майго дом. 24:22 І Давід прысягнуў Саўлу. І пайшоў Саўл дадому; а Давід і людзі ягоныя пайшлі іх да трума.