1 Самуіл 13:1 Саўл валадарыў адзін год; і калі ён два гады валадарыў над Ізраілем, 13:2 Саўл выбраў сабе тры тысячы чалавек із Ізраіля; зь іх дзьве тысячы з Саўлам у Міхмасе і на гары Вэтыль, і тысяча была зь імі Ёнатана ў Гіве Веньямінавай, а астатніх людзей ён паслаў чалавек у свой намёт. 13:3 І Ёнатан разбіў гарнізон Філістымлян, які быў у Геве, і Філістымляне пачулі пра гэта. І Саўл затрубіў на ўсё зямлі, кажучы: Хай пачуюць Габрэі. 13:4 І ўвесь Ізраіль пачуў, што Саўл разбіў гарнізон Філістымляне, і што Ізраіль таксама быў у агіде з Філістымляне. І сабраўся народ за Саўлам у Галгал. 13:5 І сабраліся філістымляне, каб змагацца з Ізраілем, трыццаць тысяч калясьніц і шэсьць тысяч вершнікаў і людзей, як пяску, які на беразе мора ў мностве; і яны падняліся, і разьмясьціўся ў Міхмасе, на ўсход ад Бэтхавэна. 13:6 Калі Ізраільцяне ўбачылі, што яны ў цяжкасці (для народа былі засмучаныя,) тады людзі сапраўды хаваліся ў пячорах і ў зараснікі, і ў скалах, і на высокіх месцах, і ў ямах. 13:7 І некаторыя з габрэяў перайшлі Ярдан у зямлю Гада і Галаад. А Саўл быў яшчэ ў Галгале, і ўвесь народ пайшоў за ім дрыготкі. 13:8 І ён прамарудзіў сем дзён, у адпаведнасці з вызначаным часам Самуіла але Самуіл не прыйшоў у Галгал; і людзі разышліся ад яго. 13:9 І сказаў Саўл: «Прынясіце мне цэласпаленьне і мірныя ахвяры». І прынёс ён цэласпаленьне. 13:10 І здарылася, што, як толькі ён скончыў ахвяраванне цэласпаленьне, вось, прыйшоў Самуіл; і Саўл выйшаў яму насустрач, што ён можа прывітаць яго. 13:11 І сказаў Самуіл: што ты зрабіў? І сказаў Саўл: я бачыў гэта людзі разьбегліся ад мяне, і што ты не ўвайшоў унутр прызначаныя дні, і што філістымляне сабраліся разам Міхмаш; 13:12 Таму я сказаў: Філістымляне цяпер прыйдуць на мяне ў Галгал, і я не маліўся да Госпада: я прымусіў сябе таму і прынёс цэласпаленьне. 13:13 І сказаў Самуіл Саўлу: «Ты зрабіў глупства, ты не захаваў загад Госпада Бога твайго, які Ён даў табе: пакуль умацаваў бы Гасподзь царства Тваё над Ізраілем навекі. 13:14 Але цяпер ваша царства не будзе працягвацца: Гасподзь шукаў сабе чалавека па сваім сэрцы, і Гасподзь загадаў яму быць начальнікам народу свайго, бо ты ня выканаў таго, што загадаў Гасподзь цябе. 13:15 І падняўся Самуіл і пайшоў з Галгала ў Гіву Веньяміна. І палічыў Саўл людзей, якія былі зь ім, каля шасьці сто чалавек. 13:16 І Саўл, і Ёнатан, сын яго, і народ, які прысутнічаў яны жылі ў Гіве Веньямінавай, а Філістымляне разьмясьціліся там табарам Міхмаш. 13:17 І спусташальнікі выйшлі з лагера Філістымлян у трох атрады: адзін атрад павярнуў на дарогу, якая вядзе ў Офру зямля Шуал: 13:18 І іншая група павярнула дарогу да Вэтарона; павярнуў да мяжы, якая выходзіць на даліну Цэваім у бок пустыні. 13:19 Цяпер не было каваля па ўсёй зямлі Ізраілевай, таму што Філістымляне сказалі: каб Габрэі не рабілі сабе мячоў і дзідаў: 13:20 Але ўсе Ізраільцяне сышлі да Філістымлян, каб завастрыць кожны чалавек сваю долю, і сашнік свой, і сякеру сваю, і мотыгу сваю. 13:21 Але ў іх быў напільнік для мотыг, і для сашнікаў, і для вілы, і для сякер, і для вастрэньня стрыжняў. 13:22 Так здарылася ў дзень бітвы, што не было ні мяча ні дзіды не было ў руках ні ў каго з людзей, якія былі з Саўлам і Ёнатан, а з Саўлам і з сынам ягоным Ёнатанам знайшліся там. 13:23 І гарнізон Філістымлян выйшаў да праходу Міхмаса.