1 Самуіл
13:1 Саўл валадарыў адзін год; і калі ён два гады валадарыў над Ізраілем,
13:2 Саўл выбраў сабе тры тысячы чалавек із Ізраіля; зь іх дзьве тысячы
з Саўлам у Міхмасе і на гары Вэтыль, і тысяча была зь імі
Ёнатана ў Гіве Веньямінавай, а астатніх людзей ён паслаў
чалавек у свой намёт.
13:3 І Ёнатан разбіў гарнізон Філістымлян, які быў у Геве, і
Філістымляне пачулі пра гэта. І Саўл затрубіў на ўсё
зямлі, кажучы: Хай пачуюць Габрэі.
13:4 І ўвесь Ізраіль пачуў, што Саўл разбіў гарнізон
Філістымляне, і што Ізраіль таксама быў у агіде з
Філістымляне. І сабраўся народ за Саўлам у Галгал.
13:5 І сабраліся філістымляне, каб змагацца з Ізраілем,
трыццаць тысяч калясьніц і шэсьць тысяч вершнікаў і людзей, як
пяску, які на беразе мора ў мностве; і яны падняліся, і
разьмясьціўся ў Міхмасе, на ўсход ад Бэтхавэна.
13:6 Калі Ізраільцяне ўбачылі, што яны ў цяжкасці (для народа
былі засмучаныя,) тады людзі сапраўды хаваліся ў пячорах і ў
зараснікі, і ў скалах, і на высокіх месцах, і ў ямах.
13:7 І некаторыя з габрэяў перайшлі Ярдан у зямлю Гада і Галаад.
А Саўл быў яшчэ ў Галгале, і ўвесь народ пайшоў за ім
дрыготкі.
13:8 І ён прамарудзіў сем дзён, у адпаведнасці з вызначаным часам Самуіла
але Самуіл не прыйшоў у Галгал; і людзі разышліся
ад яго.
13:9 І сказаў Саўл: «Прынясіце мне цэласпаленьне і мірныя ахвяры».
І прынёс ён цэласпаленьне.
13:10 І здарылася, што, як толькі ён скончыў ахвяраванне
цэласпаленьне, вось, прыйшоў Самуіл; і Саўл выйшаў яму насустрач, што
ён можа прывітаць яго.
13:11 І сказаў Самуіл: што ты зрабіў? І сказаў Саўл: я бачыў гэта
людзі разьбегліся ад мяне, і што ты не ўвайшоў унутр
прызначаныя дні, і што філістымляне сабраліся разам
Міхмаш;
13:12 Таму я сказаў: Філістымляне цяпер прыйдуць на мяне ў Галгал,
і я не маліўся да Госпада: я прымусіў сябе
таму і прынёс цэласпаленьне.
13:13 І сказаў Самуіл Саўлу: «Ты зрабіў глупства, ты не захаваў
загад Госпада Бога твайго, які Ён даў табе: пакуль
умацаваў бы Гасподзь царства Тваё над Ізраілем навекі.
13:14 Але цяпер ваша царства не будзе працягвацца: Гасподзь шукаў сабе чалавека
па сваім сэрцы, і Гасподзь загадаў яму быць начальнікам
народу свайго, бо ты ня выканаў таго, што загадаў Гасподзь
цябе.
13:15 І падняўся Самуіл і пайшоў з Галгала ў Гіву Веньяміна.
І палічыў Саўл людзей, якія былі зь ім, каля шасьці
сто чалавек.
13:16 І Саўл, і Ёнатан, сын яго, і народ, які прысутнічаў
яны жылі ў Гіве Веньямінавай, а Філістымляне разьмясьціліся там табарам
Міхмаш.
13:17 І спусташальнікі выйшлі з лагера Філістымлян у трох
атрады: адзін атрад павярнуў на дарогу, якая вядзе ў Офру
зямля Шуал:
13:18 І іншая група павярнула дарогу да Вэтарона;
павярнуў да мяжы, якая выходзіць на даліну Цэваім
у бок пустыні.
13:19 Цяпер не было каваля па ўсёй зямлі Ізраілевай, таму што
Філістымляне сказалі: каб Габрэі не рабілі сабе мячоў і дзідаў:
13:20 Але ўсе Ізраільцяне сышлі да Філістымлян, каб завастрыць кожны
чалавек сваю долю, і сашнік свой, і сякеру сваю, і мотыгу сваю.
13:21 Але ў іх быў напільнік для мотыг, і для сашнікаў, і для
вілы, і для сякер, і для вастрэньня стрыжняў.
13:22 Так здарылася ў дзень бітвы, што не было ні мяча
ні дзіды не было ў руках ні ў каго з людзей, якія былі з Саўлам і
Ёнатан, а з Саўлам і з сынам ягоным Ёнатанам знайшліся там.
13:23 І гарнізон Філістымлян выйшаў да праходу Міхмаса.