1 Каралёў
22:1 І яны працягваліся тры гады без вайны паміж Сірыяй і Ізраілем.
22:2 На трэці год зацараваў Ёсафат
Юда спусціўся да цара Ізраільскага.
22:3 І сказаў цар Ізраіля сваім слугам: «Ведаеце, што Рамот у
Галаад наш, і мы супакоімся, і не бяром яго з рук нашых
кароль Сірыі?
22:4 І сказаў ён Ёсафату: ці пойдзеш са мною на вайну
Рамот Галаадскі? І сказаў Ёсафат цару Ізраільскаму: я такі ж, як ты
мастацтва, мой народ як твой народ, мае коні як твае коні.
22:5 І сказаў Ёсафат цару Ізраільскаму: спытайся, прашу цябе,
слова Гасподняе сёньня.
22:6 Тады цар Ізраіля сабраў прарокаў разам, каля чатырох
сто чалавек і сказаў ім: ці ісьці мне на Рамот Галаадскі?
бой, ці мне адмовіцца? І сказалі: ідзі; бо Гасподзь будзе
аддай яго ў рукі каралю.
22:7 І сказаў Ёсафат: ці няма тут яшчэ прарока Гасподняга?
каб мы маглі запытацца ў яго?
22:8 І сказаў цар Ізраільскі Ёсафату: «Ёсьць яшчэ адзін чалавек,
Міхея, сына Емлая, праз якога мы можам спытацца ў Госпада, але я ненавіджу
яго; бо ён прарочыць пра мяне не добрае, а благое. І
Ёсафат сказаў: няхай не гаворыць так цар.
22:9 Тады цар Ізраільскі паклікаў афіцэра і сказаў: паспяшайся сюды
Міхей, сын Імлы.
22:10 І сядзелі цар Ізраільскі і Ёсафат, цар Юдэйскі, кожны на сваім
трон, апрануўшыся ў вопратку, у пустым месцы пры ўваходзе
вароты Самарыі; і ўсе прарокі прарочылі перад імі.
22:11 І зрабіў сабе Сэдэкія, сын Ханааны, жалезныя рогі, і сказаў:
Так кажа Гасподзь: гэтымі ты паб'еш Сірыйцаў, пакуль не паб'еш
спажылі іх.
22:12 І ўсе прарокі прарочылі так, кажучы: ідзі на Рамот Галаадскі і
посьпех, бо Гасподзь аддасьць яго ў рукі цару.
22:13 І ганец, які пайшоў паклікаць Міхея, сказаў яму, кажучы:
Вось цяпер, словы прарокаў абвяшчаюць цару добрае
адны вусны: хай будзе слова тваё, як слова аднаго з іх,
і гавары тое, што добра.
22:14 І сказаў Міхей: «Жывы Гасподзь! Што скажа мне Гасподзь,
буду гаварыць.
22:15 І прыйшоў ён да караля. І сказаў яму цар: пойдзем, Міхей
супроць Рамота Галаадскага да бітвы, ці не спынімся? І ён адказаў
яму: ідзі і посьпех, бо Гасподзь аддасьць яго ў рукі ім
кароль.
22:16 І сказаў яму кароль: «Колькі разоў я буду прысягаць цябе, што ты
не скажы мне нічога, акрамя праўды ў імя Госпада?
22:17 І сказаў ён: Я бачыў усіх Ізраільцянаў, расьсеяных па пагорках, як авечак,
ня маюць пастыра; і сказаў Гасподзь: ня маюць у іх гаспадара;
вярніся кожны ў дом свой зь мірам.
22:18 І сказаў цар Ізраільскі Ёсафату: ці не казаў я табе, што
ён прарочыць мне не дабро, а толькі зло?
22:19 І сказаў ён: выслухай слова Гасподняе: я бачыў Госпада
сядзіць на троне сваім, і ўсё войска нябеснае стаіць каля яго на сваім
правай і левай рукой.
22:20 І сказаў Гасподзь: хто пераканае Ахава, каб ён падняўся і ўпаў
у Рамоце Галаадскім? І адзін сказаў так, а другі - так
чынам.
22:21 І выйшаў дух, стаў перад Госпадам і сказаў: Я
будзе яго ўгаворваць.
22:22 І сказаў яму Гасподзь: «Чым? І сказаў ён: я выйду і
Я буду духам ілжывым у вуснах усіх прарокаў ягоных. І ён сказаў:
Ты пераканаеш яго і пераможаш: ідзі і зрабі так.
22:23 Цяпер, вось, Гасподзь уклаў духа ілжывага ў вусны
усе гэтыя твае прарокі, і Гасподзь сказаў пра цябе благое.
22:24 Але Сэдэкія, сын Ханааны, падышоў і пабіў Міхея на
шчаку і сказаў: куды пайшоў Дух Гасподні ад мяне, каб гаварыць
да цябе?
22:25 І сказаў Міхей: вось, ты ўбачыш у той дзень, калі ты пойдзеш
ва ўнутраны пакой, каб схавацца.
22:26 І сказаў цар Ізраіля: вазьміце Міхея і аднясіце яго да Амона
начальніка горада і Ёаса, сына цара;
22:27 І скажыце: так кажа кароль: пасадзіце гэтага чалавека ў вязніцу і карміце
яго з хлебам пакуты і вадою пакуты, пакуль я не прыйду
у спакоі.
22:28 І сказаў Міхей: Калі ты вернешся ў міры, Гасподзь не
сказанае мной. І сказаў: слухайце, людзі, кожны з вас.
22:29 І пайшоў цар Ізраільскі і Ёсафат, цар Юдэйскі
Рамат Галаадскі.
22:30 І сказаў цар Ізраільскі Ёсафату: я пераапрануся,
і ўступіць у бой; але апраніся ў вопратку сваю. І кароль а
Ізраіль пераапрануўся і ўступіў у бой.
22:31 Але кароль Сірыі загадаў сваім трыццаці двум начальнікам, якія мелі
пануйце над калясьніцамі ягонымі, кажучы: не змагайся ні з малым, ні з вялікім, ратуй
толькі з царом Ізраіля.
22:32 І сталася, калі начальнікі калясьніц убачылі Ёсафата,
што яны сказалі: сапраўды, гэта цар Ізраілеў. І яны павярнулі ўбок
ваяваць зь ім, і закрычаў Ёсафат.
22:33 І здарылася, калі начальнікі калясьніц заўважылі, што
не быў царом Ізраіля, каб яны адвярнуліся ад пагоні за ім.
22:34 І адзін чалавек выпадкова нацягнуў лук і ўдарыў цара Ізраільскага
паміж суставамі збруі: таму ён сказаў кіроўцу
ягоная калясьніца, павярні руку тваю і вынясі мяне з войска; бо я
паранены.
22:35 І бітва ўзмацнілася ў той дзень, і кароль застаўся на сваім месцы
калясьніцы супраць Сірыйцаў, і памёр увечары, і кроў скончылася
рана ў сярэдзіну калясьніцы.
22:36 І па ўсім войску абвясцілі пра сыход
сонца, кажучы: кожны ў свой горад і кожны ў свой горад
краіна.
22:37 І памёр цар, і быў прыведзены ў Самарыю; і пахавалі караля
у Самарыі.
22:38 І адзін мыў калясьніцу ў сажалцы Самарыі; і сабакі аблізваліся
яго кроў; і мылі даспехі яго; паводле слова в
СПАДАР, які ён сказаў.
22:39 Астатнія дзеі Ахава і ўсё, што ён зрабіў, і слановая костка
дом, які ён пабудаваў, і ўсе гарады, якія ён пабудаваў, ці не яны
напісана ў кнізе летапісаў цароў Ізраільскіх?
22:40 І спачыў Ахаў з бацькамі сваімі; і зацараваў Ахозія, сын ягоны, у яго
замест.
22:41 І зацараваў Ёсафат, сын Асы, над Юдэяй у чацьвёртым
год Ахава, цара Ізраіля.
22:42 Трыццаць пяць гадоў было Ёсафату, калі зацараваў; і ён
дваццаць пяць гадоў валадарыў у Ерусаліме. А маці яго звалі
Азува, дачка Шылхі.
22:43 І хадзіў ён усімі шляхамі бацькі свайго Асы; ён не адвярнуўся
ад гэтага, робячы спадобнае ў вачах Госпада;
але вышыні ня былі адмененыя; для людзей, прапанаваных
і дымленне яшчэ на вышынях.
22:44 І заключыў Ёсафат мір з царом Ізраільскім.
22:45 Астатнія дзеі Ёсафата і сілы ягоныя, якія ён паказаў,
і як ён ваяваў, не напісана ў кнізе летапісаў
цары Юдэйскія?
22:46 І рэшту садамітаў, якія засталіся ў дні яго
бацьку Асу вывеў зь зямлі.
22:47 Не было тады цара ў Ідумэі: намесьнік быў цар.
22:48 Ёсафат зрабіў тарсіскія караблі, каб ісьці ў Афір за золатам;
не пайшоў; бо караблі былі разбітыя ў Эцыёнгеверы.
22:49 І сказаў Ахозія, сын Ахава, Ёсафату: адпусьці слугаў маіх
са слугамі тваімі на караблях. Але Язафат не хацеў.
22:50 І спачыў Ёсафат з бацькамі сваімі, і быў пахаваны з бацькамі сваімі
у горадзе Давіда, бацькі ягонага, і валадарыў Ёрам, сын ягоны
замест.
22:51 Ахозія, сын Ахава, зацараваў над Ізраілем у Самарыі
сямнаццаты год Ёсафата, цара Юдэйскага, і валадарыў два гады
над Ізраілем.
22:52 І ён рабіў благое ў вачах Госпада, і хадзіў шляхам Яго
бацька, і ў шляху маці яго, і ў шляху Ераваама, сына
Навата, які ўвёў Ізраіль у грэх:
22:53 Бо ён служыў Ваалу і пакланяўся яму, і гневаў Госпада
Бог Ізраілеў, паводле ўсяго, што зрабіў бацька ягоны.