1 Каралёў 22:1 І яны працягваліся тры гады без вайны паміж Сірыяй і Ізраілем. 22:2 На трэці год зацараваў Ёсафат Юда спусціўся да цара Ізраільскага. 22:3 І сказаў цар Ізраіля сваім слугам: «Ведаеце, што Рамот у Галаад наш, і мы супакоімся, і не бяром яго з рук нашых кароль Сірыі? 22:4 І сказаў ён Ёсафату: ці пойдзеш са мною на вайну Рамот Галаадскі? І сказаў Ёсафат цару Ізраільскаму: я такі ж, як ты мастацтва, мой народ як твой народ, мае коні як твае коні. 22:5 І сказаў Ёсафат цару Ізраільскаму: спытайся, прашу цябе, слова Гасподняе сёньня. 22:6 Тады цар Ізраіля сабраў прарокаў разам, каля чатырох сто чалавек і сказаў ім: ці ісьці мне на Рамот Галаадскі? бой, ці мне адмовіцца? І сказалі: ідзі; бо Гасподзь будзе аддай яго ў рукі каралю. 22:7 І сказаў Ёсафат: ці няма тут яшчэ прарока Гасподняга? каб мы маглі запытацца ў яго? 22:8 І сказаў цар Ізраільскі Ёсафату: «Ёсьць яшчэ адзін чалавек, Міхея, сына Емлая, праз якога мы можам спытацца ў Госпада, але я ненавіджу яго; бо ён прарочыць пра мяне не добрае, а благое. І Ёсафат сказаў: няхай не гаворыць так цар. 22:9 Тады цар Ізраільскі паклікаў афіцэра і сказаў: паспяшайся сюды Міхей, сын Імлы. 22:10 І сядзелі цар Ізраільскі і Ёсафат, цар Юдэйскі, кожны на сваім трон, апрануўшыся ў вопратку, у пустым месцы пры ўваходзе вароты Самарыі; і ўсе прарокі прарочылі перад імі. 22:11 І зрабіў сабе Сэдэкія, сын Ханааны, жалезныя рогі, і сказаў: Так кажа Гасподзь: гэтымі ты паб'еш Сірыйцаў, пакуль не паб'еш спажылі іх. 22:12 І ўсе прарокі прарочылі так, кажучы: ідзі на Рамот Галаадскі і посьпех, бо Гасподзь аддасьць яго ў рукі цару. 22:13 І ганец, які пайшоў паклікаць Міхея, сказаў яму, кажучы: Вось цяпер, словы прарокаў абвяшчаюць цару добрае адны вусны: хай будзе слова тваё, як слова аднаго з іх, і гавары тое, што добра. 22:14 І сказаў Міхей: «Жывы Гасподзь! Што скажа мне Гасподзь, буду гаварыць. 22:15 І прыйшоў ён да караля. І сказаў яму цар: пойдзем, Міхей супроць Рамота Галаадскага да бітвы, ці не спынімся? І ён адказаў яму: ідзі і посьпех, бо Гасподзь аддасьць яго ў рукі ім кароль. 22:16 І сказаў яму кароль: «Колькі разоў я буду прысягаць цябе, што ты не скажы мне нічога, акрамя праўды ў імя Госпада? 22:17 І сказаў ён: Я бачыў усіх Ізраільцянаў, расьсеяных па пагорках, як авечак, ня маюць пастыра; і сказаў Гасподзь: ня маюць у іх гаспадара; вярніся кожны ў дом свой зь мірам. 22:18 І сказаў цар Ізраільскі Ёсафату: ці не казаў я табе, што ён прарочыць мне не дабро, а толькі зло? 22:19 І сказаў ён: выслухай слова Гасподняе: я бачыў Госпада сядзіць на троне сваім, і ўсё войска нябеснае стаіць каля яго на сваім правай і левай рукой. 22:20 І сказаў Гасподзь: хто пераканае Ахава, каб ён падняўся і ўпаў у Рамоце Галаадскім? І адзін сказаў так, а другі - так чынам. 22:21 І выйшаў дух, стаў перад Госпадам і сказаў: Я будзе яго ўгаворваць. 22:22 І сказаў яму Гасподзь: «Чым? І сказаў ён: я выйду і Я буду духам ілжывым у вуснах усіх прарокаў ягоных. І ён сказаў: Ты пераканаеш яго і пераможаш: ідзі і зрабі так. 22:23 Цяпер, вось, Гасподзь уклаў духа ілжывага ў вусны усе гэтыя твае прарокі, і Гасподзь сказаў пра цябе благое. 22:24 Але Сэдэкія, сын Ханааны, падышоў і пабіў Міхея на шчаку і сказаў: куды пайшоў Дух Гасподні ад мяне, каб гаварыць да цябе? 22:25 І сказаў Міхей: вось, ты ўбачыш у той дзень, калі ты пойдзеш ва ўнутраны пакой, каб схавацца. 22:26 І сказаў цар Ізраіля: вазьміце Міхея і аднясіце яго да Амона начальніка горада і Ёаса, сына цара; 22:27 І скажыце: так кажа кароль: пасадзіце гэтага чалавека ў вязніцу і карміце яго з хлебам пакуты і вадою пакуты, пакуль я не прыйду у спакоі. 22:28 І сказаў Міхей: Калі ты вернешся ў міры, Гасподзь не сказанае мной. І сказаў: слухайце, людзі, кожны з вас. 22:29 І пайшоў цар Ізраільскі і Ёсафат, цар Юдэйскі Рамат Галаадскі. 22:30 І сказаў цар Ізраільскі Ёсафату: я пераапрануся, і ўступіць у бой; але апраніся ў вопратку сваю. І кароль а Ізраіль пераапрануўся і ўступіў у бой. 22:31 Але кароль Сірыі загадаў сваім трыццаці двум начальнікам, якія мелі пануйце над калясьніцамі ягонымі, кажучы: не змагайся ні з малым, ні з вялікім, ратуй толькі з царом Ізраіля. 22:32 І сталася, калі начальнікі калясьніц убачылі Ёсафата, што яны сказалі: сапраўды, гэта цар Ізраілеў. І яны павярнулі ўбок ваяваць зь ім, і закрычаў Ёсафат. 22:33 І здарылася, калі начальнікі калясьніц заўважылі, што не быў царом Ізраіля, каб яны адвярнуліся ад пагоні за ім. 22:34 І адзін чалавек выпадкова нацягнуў лук і ўдарыў цара Ізраільскага паміж суставамі збруі: таму ён сказаў кіроўцу ягоная калясьніца, павярні руку тваю і вынясі мяне з войска; бо я паранены. 22:35 І бітва ўзмацнілася ў той дзень, і кароль застаўся на сваім месцы калясьніцы супраць Сірыйцаў, і памёр увечары, і кроў скончылася рана ў сярэдзіну калясьніцы. 22:36 І па ўсім войску абвясцілі пра сыход сонца, кажучы: кожны ў свой горад і кожны ў свой горад краіна. 22:37 І памёр цар, і быў прыведзены ў Самарыю; і пахавалі караля у Самарыі. 22:38 І адзін мыў калясьніцу ў сажалцы Самарыі; і сабакі аблізваліся яго кроў; і мылі даспехі яго; паводле слова в СПАДАР, які ён сказаў. 22:39 Астатнія дзеі Ахава і ўсё, што ён зрабіў, і слановая костка дом, які ён пабудаваў, і ўсе гарады, якія ён пабудаваў, ці не яны напісана ў кнізе летапісаў цароў Ізраільскіх? 22:40 І спачыў Ахаў з бацькамі сваімі; і зацараваў Ахозія, сын ягоны, у яго замест. 22:41 І зацараваў Ёсафат, сын Асы, над Юдэяй у чацьвёртым год Ахава, цара Ізраіля. 22:42 Трыццаць пяць гадоў было Ёсафату, калі зацараваў; і ён дваццаць пяць гадоў валадарыў у Ерусаліме. А маці яго звалі Азува, дачка Шылхі. 22:43 І хадзіў ён усімі шляхамі бацькі свайго Асы; ён не адвярнуўся ад гэтага, робячы спадобнае ў вачах Госпада; але вышыні ня былі адмененыя; для людзей, прапанаваных і дымленне яшчэ на вышынях. 22:44 І заключыў Ёсафат мір з царом Ізраільскім. 22:45 Астатнія дзеі Ёсафата і сілы ягоныя, якія ён паказаў, і як ён ваяваў, не напісана ў кнізе летапісаў цары Юдэйскія? 22:46 І рэшту садамітаў, якія засталіся ў дні яго бацьку Асу вывеў зь зямлі. 22:47 Не было тады цара ў Ідумэі: намесьнік быў цар. 22:48 Ёсафат зрабіў тарсіскія караблі, каб ісьці ў Афір за золатам; не пайшоў; бо караблі былі разбітыя ў Эцыёнгеверы. 22:49 І сказаў Ахозія, сын Ахава, Ёсафату: адпусьці слугаў маіх са слугамі тваімі на караблях. Але Язафат не хацеў. 22:50 І спачыў Ёсафат з бацькамі сваімі, і быў пахаваны з бацькамі сваімі у горадзе Давіда, бацькі ягонага, і валадарыў Ёрам, сын ягоны замест. 22:51 Ахозія, сын Ахава, зацараваў над Ізраілем у Самарыі сямнаццаты год Ёсафата, цара Юдэйскага, і валадарыў два гады над Ізраілем. 22:52 І ён рабіў благое ў вачах Госпада, і хадзіў шляхам Яго бацька, і ў шляху маці яго, і ў шляху Ераваама, сына Навата, які ўвёў Ізраіль у грэх: 22:53 Бо ён служыў Ваалу і пакланяўся яму, і гневаў Госпада Бог Ізраілеў, паводле ўсяго, што зрабіў бацька ягоны.