1 Каралёў 21:1 Пасьля гэтага Навутэй Ізрэеліцянін меў вінаграднік, які быў у Ізрэелі, каля палацу цара Ахава Самарыя. 21:2 І сказаў Ахаў Навутэю, кажучы: «Дай мне свой вінаграднік, каб я мог возьмеце гэта за сад травы, таму што гэта блізка ад майго дома; і я дам табе за яго лепшы вінаграднік, чым ён; або, калі гэта здаецца добрым табе, я дам табе кошт гэтага ў грошах. 21:3 І сказаў Навутэй Ахаву: не дай мне Гасподзь аддаць спадчына бацькоў маіх табе. 21:4 І прыйшоў Ахаў у свой дом цяжкі і незадаволены з-за гэтага слова што сказаў яму Навутэй Ізрэеліцянін, бо ён сказаў: я буду не аддам табе спадчыны бацькоў маіх. І ён паклаў яго ложак свой, і адвярнуў твар свой, і не хацеў есці хлеба. 21:5 Але Езавэль, жонка ягоная, падышла да яго і сказала яму: «Навошта дух твой». так сумна, што не ясі хлеба? 21:6 І ён сказаў ёй: таму што я гаварыў з Навутэем Ізрэельцянінам, і сказаў яму: аддай мне твой вінаграднік за срэбра; ці яшчэ, калі заўгодна Я дам табе за яго іншы вінаграднік. Ён адказаў: дам не аддам табе майго вінаградніка. 21:7 І сказала яму Езавэль, жонка ягоная: цяпер ты кіруеш царствам Ізраіль? устань, еж хлеб, і хай весяліцца сэрца тваё: я дам табе вінаграднік Навутэя Ізрэельцяніна. 21:8 І яна напісала лісты ад імя Ахава і запячатала іх яго пячаткай, і паслаў лісты старэйшынам і вяльможам, якія былі ў яго горад, які жыў з Навутэем. 21:9 І яна напісала ў лістах, кажучы: «Абвясціце пост і пастаўце Навутэя высока сярод людзей: 21:10 І пастаўце перад ім двух чалавек, сыноў Беліяла, у якасці сведак супраць яму, кажучы: ты блюзьніў на Бога і на цара. А потым нясі яго і пабіце яго камянямі, каб ён памёр. 21:11 І людзі з яго горада, нават старэйшыны і знатныя, якія былі жыхары горада ягонага зрабілі так, як паслала ім Езавэль і як было было напісана ў лістах, якія яна даслала ім. 21:12 Яны абвясцілі пост і паставілі Навутэя на вышыні сярод людзей. 21:13 І ўвайшлі два чалавекі, дзеці нягодніка, і селі перад ім людзі нягодныя сьведчылі супраць яго, нават супраць Навутэя, у прысутнасьці народу, кажучы, што Навутэй блюзьніў на Бога і на цара. Тады вывелі яго за горад і пабілі камянямі, што ён памёр. 21:14 Тады яны паслалі да Езавэлі сказаць: Навутэй пабіты камянямі і памёр. 21:15 І сталася, калі Езавэль пачула, што Навутэй пабіты камянямі, і была мёртвым, што Езавэль сказала Ахаву: устань, завалодай вінаграднікам Навутэя Ізрэельцяніна, які ён адмовіўся даць табе за срэбра: за Навутэй не жывы, а мёртвы. 21:16 І сталася, калі Ахаў пачуў, што Навутэй памёр, устаў, каб сысьці ў вінаграднік Навутэя Ізрэельцяніна, каб узяць валоданне ім. 21:17 І было слова Гасподняе да Ільлі Тэсвіцяніна: 21:18 Устань, сыдзі насустрач Ахаву, цару Ізраільскаму, які ў Самарыі; ён у вінаградніку Навутэя, куды ён сышоў, каб завалодаць ім. 21:19 І ты скажы яму, кажучы: «Так кажа Гасподзь: Ці ёсць у вас забілі, а таксама завалодалі? І ты будзеш гаварыць з ім, кажучы: так кажа Гасподзь: на месцы, дзе сабакі лізалі кроў Навутэя сабакі будуць лізаць кроў тваю, нават тваю. 21:20 І сказаў Ахаў Ільлі: ці знайшоў ты мяне, вораг мой? І ён адказаў: я знайшоў цябе, таму што ты прадаў сябе, каб чыніць зло перад вачыма Госпада. 21:21 Вось, Я навяду на цябе зло і забяру нашчадства тваё, і знішчыць у Ахава таго, хто мочыцца да сцяны, і яго што зачынены і пакінуты ў Ізраілі, 21:22 І зробіць дом твой, як дом Ераваама, сына Наватавага, і як дом Ваасы, сына Ахіі, для правакацыі чым Ты разгневаў Мяне і ўвёў Ізраіля ў грэх. 21:23 І пра Езавэль таксама сказаў Гасподзь, кажучы: Сабакі зьядуць Езавэль каля сцяны Ізрэеля. 21:24 Хто памрэ ў Ахава ў горадзе, таго зьядуць сабакі; а яму тое памрэ ў полі, паядуць птушкі нябесныя. 21:25 Але не было такога, як Ахаў, які прадаў сябе на працу ліха ў вачах Госпада, якую падбухторвала Езавэль, жонка ягоная. 21:26 І ён зрабіў вельмі агідна, ідучы за ідаламі, ва ўсім як і Амарэяў, якіх Гасподзь выгнаў ад аблічча сыноў Ізраіль. 21:27 І сталася, калі Ахаў пачуў гэтыя словы, ён разарваў сваё вопратку, і надзеў на цела яго зрэб'е, і пасьціўся, і ляжаў вярэту, і пайшоў ціха. 21:28 І было слова Гасподняе да Ільлі Тэсвіцяніна: 21:29 Ці бачыш, як Ахаў упакорыўся перада мною? таму што ён пакорлівы сам перад сабою, Я не прывяду ліха ў яго дні, але ў яго дні сына Я навяду зло на дом ягоны.