1 Каралёў
21:1 Пасьля гэтага Навутэй Ізрэеліцянін меў
вінаграднік, які быў у Ізрэелі, каля палацу цара Ахава
Самарыя.
21:2 І сказаў Ахаў Навутэю, кажучы: «Дай мне свой вінаграднік, каб я мог
возьмеце гэта за сад травы, таму што гэта блізка ад майго дома; і я
дам табе за яго лепшы вінаграднік, чым ён; або, калі гэта здаецца добрым
табе, я дам табе кошт гэтага ў грошах.
21:3 І сказаў Навутэй Ахаву: не дай мне Гасподзь аддаць
спадчына бацькоў маіх табе.
21:4 І прыйшоў Ахаў у свой дом цяжкі і незадаволены з-за гэтага слова
што сказаў яму Навутэй Ізрэеліцянін, бо ён сказаў: я буду
не аддам табе спадчыны бацькоў маіх. І ён паклаў яго
ложак свой, і адвярнуў твар свой, і не хацеў есці хлеба.
21:5 Але Езавэль, жонка ягоная, падышла да яго і сказала яму: «Навошта дух твой».
так сумна, што не ясі хлеба?
21:6 І ён сказаў ёй: таму што я гаварыў з Навутэем Ізрэельцянінам, і
сказаў яму: аддай мне твой вінаграднік за срэбра; ці яшчэ, калі заўгодна
Я дам табе за яго іншы вінаграднік. Ён адказаў: дам
не аддам табе майго вінаградніка.
21:7 І сказала яму Езавэль, жонка ягоная: цяпер ты кіруеш царствам
Ізраіль? устань, еж хлеб, і хай весяліцца сэрца тваё: я дам
табе вінаграднік Навутэя Ізрэельцяніна.
21:8 І яна напісала лісты ад імя Ахава і запячатала іх яго пячаткай, і
паслаў лісты старэйшынам і вяльможам, якія былі ў яго
горад, які жыў з Навутэем.
21:9 І яна напісала ў лістах, кажучы: «Абвясціце пост і пастаўце Навутэя
высока сярод людзей:
21:10 І пастаўце перад ім двух чалавек, сыноў Беліяла, у якасці сведак супраць
яму, кажучы: ты блюзьніў на Бога і на цара. А потым нясі яго
і пабіце яго камянямі, каб ён памёр.
21:11 І людзі з яго горада, нават старэйшыны і знатныя, якія былі
жыхары горада ягонага зрабілі так, як паслала ім Езавэль і як было
было напісана ў лістах, якія яна даслала ім.
21:12 Яны абвясцілі пост і паставілі Навутэя на вышыні сярод людзей.
21:13 І ўвайшлі два чалавекі, дзеці нягодніка, і селі перад ім
людзі нягодныя сьведчылі супраць яго, нават супраць Навутэя, у
прысутнасьці народу, кажучы, што Навутэй блюзьніў на Бога і на цара.
Тады вывелі яго за горад і пабілі камянямі,
што ён памёр.
21:14 Тады яны паслалі да Езавэлі сказаць: Навутэй пабіты камянямі і памёр.
21:15 І сталася, калі Езавэль пачула, што Навутэй пабіты камянямі, і была
мёртвым, што Езавэль сказала Ахаву: устань, завалодай вінаграднікам
Навутэя Ізрэельцяніна, які ён адмовіўся даць табе за срэбра: за
Навутэй не жывы, а мёртвы.
21:16 І сталася, калі Ахаў пачуў, што Навутэй памёр,
устаў, каб сысьці ў вінаграднік Навутэя Ізрэельцяніна, каб узяць
валоданне ім.
21:17 І было слова Гасподняе да Ільлі Тэсвіцяніна:
21:18 Устань, сыдзі насустрач Ахаву, цару Ізраільскаму, які ў Самарыі;
ён у вінаградніку Навутэя, куды ён сышоў, каб завалодаць ім.
21:19 І ты скажы яму, кажучы: «Так кажа Гасподзь: Ці ёсць у вас
забілі, а таксама завалодалі? І ты будзеш гаварыць з ім,
кажучы: так кажа Гасподзь: на месцы, дзе сабакі лізалі кроў
Навутэя сабакі будуць лізаць кроў тваю, нават тваю.
21:20 І сказаў Ахаў Ільлі: ці знайшоў ты мяне, вораг мой? І ён
адказаў: я знайшоў цябе, таму што ты прадаў сябе, каб чыніць зло
перад вачыма Госпада.
21:21 Вось, Я навяду на цябе зло і забяру нашчадства тваё,
і знішчыць у Ахава таго, хто мочыцца да сцяны, і яго
што зачынены і пакінуты ў Ізраілі,
21:22 І зробіць дом твой, як дом Ераваама, сына Наватавага,
і як дом Ваасы, сына Ахіі, для правакацыі
чым Ты разгневаў Мяне і ўвёў Ізраіля ў грэх.
21:23 І пра Езавэль таксама сказаў Гасподзь, кажучы: Сабакі зьядуць Езавэль
каля сцяны Ізрэеля.
21:24 Хто памрэ ў Ахава ў горадзе, таго зьядуць сабакі; а яму тое
памрэ ў полі, паядуць птушкі нябесныя.
21:25 Але не было такога, як Ахаў, які прадаў сябе на працу
ліха ў вачах Госпада, якую падбухторвала Езавэль, жонка ягоная.
21:26 І ён зрабіў вельмі агідна, ідучы за ідаламі, ва ўсім
як і Амарэяў, якіх Гасподзь выгнаў ад аблічча сыноў
Ізраіль.
21:27 І сталася, калі Ахаў пачуў гэтыя словы, ён разарваў сваё
вопратку, і надзеў на цела яго зрэб'е, і пасьціўся, і ляжаў
вярэту, і пайшоў ціха.
21:28 І было слова Гасподняе да Ільлі Тэсвіцяніна:
21:29 Ці бачыш, як Ахаў упакорыўся перада мною? таму што ён пакорлівы
сам перад сабою, Я не прывяду ліха ў яго дні, але ў яго
дні сына Я навяду зло на дом ягоны.