1 Карынфянаў
2:1 І я, браты, калі я прыйшоў да вас, не прыйшоў з перавагай мовы
або мудрасці, абвяшчаючы вам сведчанне Божае.
2:2 Бо я вырашыў не ведаць нічога сярод вас, акрамя Ісуса Хрыста, і
яго ўкрыжавалі.
2:3 І я быў з вамі ў слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні.
2:4 І мая гаворка і мая пропаведзь не былі з павабнымі словамі чалавека
мудрасці, але ў выяўленні Духа і сілы:
2:5 Каб вера вашая не абапіралася на мудрасць людзей, але на сілу
Божага.
2:6 Аднак мы гаворым пра мудрасць сярод дасканалых, але не пра мудрасць
гэтага сьвету, ані князёў гэтага сьвету, якія зьнікаюць;
2:7 Але мы гаворым мудрасць Божую ў таямніцы, нават схаваную мудрасць,
якую Бог прызначыў перад светам для славы нашай:
2:8 Які ніхто з князёў свету гэтага не ведаў, бо калі б яны ведалі,
яны б не ўкрыжавалі Госпада славы.
2:9 Але, як напісана: Вока не бачыла, і вуха не чула, і не
увайшло ў сэрца чалавека тое, што падрыхтаваў Бог
тыя, што любяць яго.
2:10 Але Бог адкрыў іх нам сваім Духам: для Духа
даследуе ўсё, нават глыбіні Божыя.
2:11 Для таго, хто ведае рэчы чалавека, акрамя духу чалавека, які
ёсць у ім? так і Божага ніхто не ведае, апрача Духа
Бог.
2:12 Цяпер мы атрымалі не дух свету, але дух, які
ад Бога; каб мы пазналі тое, што даравана нам дадзена
Бог.
2:13 Што і мы гаворым не словамі чалавечай мудрасці
вучыць, але якога вучыць Дух Святы; параўноўваючы духоўныя рэчы
з духоўным.
2:14 Але натуральны чалавек не прымае тое, што ад Духа Божага, бо
яны для яго глупства, і ён не можа ведаць іх, таму што яны
духоўна распазнаныя.
2:15 Але той, хто духоўны судзіць усё, але ён сам судзімы
няма чалавека.
2:16 Бо хто спазнаў розум Госпада, каб Ён мог навучыць Яго? Але
мы маем розум Хрыстовы.