1 Карынфянаў 2:1 І я, браты, калі я прыйшоў да вас, не прыйшоў з перавагай мовы або мудрасці, абвяшчаючы вам сведчанне Божае. 2:2 Бо я вырашыў не ведаць нічога сярод вас, акрамя Ісуса Хрыста, і яго ўкрыжавалі. 2:3 І я быў з вамі ў слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні. 2:4 І мая гаворка і мая пропаведзь не былі з павабнымі словамі чалавека мудрасці, але ў выяўленні Духа і сілы: 2:5 Каб вера вашая не абапіралася на мудрасць людзей, але на сілу Божага. 2:6 Аднак мы гаворым пра мудрасць сярод дасканалых, але не пра мудрасць гэтага сьвету, ані князёў гэтага сьвету, якія зьнікаюць; 2:7 Але мы гаворым мудрасць Божую ў таямніцы, нават схаваную мудрасць, якую Бог прызначыў перад светам для славы нашай: 2:8 Які ніхто з князёў свету гэтага не ведаў, бо калі б яны ведалі, яны б не ўкрыжавалі Госпада славы. 2:9 Але, як напісана: Вока не бачыла, і вуха не чула, і не увайшло ў сэрца чалавека тое, што падрыхтаваў Бог тыя, што любяць яго. 2:10 Але Бог адкрыў іх нам сваім Духам: для Духа даследуе ўсё, нават глыбіні Божыя. 2:11 Для таго, хто ведае рэчы чалавека, акрамя духу чалавека, які ёсць у ім? так і Божага ніхто не ведае, апрача Духа Бог. 2:12 Цяпер мы атрымалі не дух свету, але дух, які ад Бога; каб мы пазналі тое, што даравана нам дадзена Бог. 2:13 Што і мы гаворым не словамі чалавечай мудрасці вучыць, але якога вучыць Дух Святы; параўноўваючы духоўныя рэчы з духоўным. 2:14 Але натуральны чалавек не прымае тое, што ад Духа Божага, бо яны для яго глупства, і ён не можа ведаць іх, таму што яны духоўна распазнаныя. 2:15 Але той, хто духоўны судзіць усё, але ён сам судзімы няма чалавека. 2:16 Бо хто спазнаў розум Госпада, каб Ён мог навучыць Яго? Але мы маем розум Хрыстовы.