1 хронікі 21:1 І паўстаў сатана супраць Ізраіля і прымусіў Давіда палічыць Ізраіль. 21:2 І сказаў Давід Ёаву і правадырам народу: ідзіце, палічыце Ізраіль ад Вірсавіі да Дана; і прынясі мне іх колькасць, каб я ведаў гэта. 21:3 І адказаў Ёаў: хай Гасподзь павялічыць народ Свой у сто разоў але, спадару цару, ці не ўсе яны належаць гаспадару майму? слугі? чаму ж гаспадар мой патрабуе гэтага? чаму ён будзе а прычынай пераходу ў Ізраіль? 21:4 Але слова цара перамагло Ёава. Таму Ёаў пайшоў і прайшоў увесь Ізраіль і прыйшоў у Ерусалім. 21:5 І Ёаў перадаў Давіду лічбу народу. І ўсё іх у Ізраілі было тысяча тысяч і сто тысяч чалавек агаліў меч, а Юда чатырыста семдзесят тысяч чалавек што агаліў меч. 21:6 Але Левія і Веньяміна ён не палічыў сярод іх, бо слова цара было агідны Ёаву. 21:7 І Бог быў незадаволены гэтым; таму ён пабіў Ізраіля. 21:8 І сказаў Давід Богу: «Я вельмі зграшыў, таму што я зрабіў гэта». рэч: але цяпер, прашу Цябе, адчыні беззаконьне раба Твайго; для Я зрабіў вельмі па-дурному. 21:9 І сказаў Гасподзь Гаду, празорліўцу Давіда, кажучы: 21:10 Ідзі і скажы Давіду, кажучы: «Так кажа Гасподзь: Я ахвярую табе тры». рэчы: выберы сабе адно з іх, і я зраблю гэта табе. 21:11 І прыйшоў Гад да Давіда і сказаў яму: так кажа Гасподзь: выберы цябе 21:12 Альбо трохгадовы голад; або за тры месяцы быць зьнішчаным перад тваім ворагаў, пакуль меч ворагаў тваіх дасягае цябе; інакш тры дні меч Гасподні, нават пошасьць на зямлі, і анёл Гасподні, зьнішчальны ва ўсіх межах Ізраіля. Дык цяпер парайся, якое слова я яму зноў прынясу паслаў мяне. 21:13 І сказаў Давід Гаду: «Я ў вялікай цяжкасці; рука СПАДАРОВА; бо вельмі вялікая міласэрнасьць Ягоная; трапіць у рукі чалавека. 21:14 І паслаў Гасподзь мор на Ізраіль, і Ізраіль загінуў семдзесят тысяч чалавек. 21:15 І паслаў Бог анёла ў Ерусалім, каб знішчыць яго, і як ён быў зьнішчаючы, убачыў Гасподзь і пашкадаваў за зло, і сказаў анёлу, які знішчаў, дастаткова, трымай руку тваю. І Анёл Гасподні стаяў каля гумна Орны Евусэяніна. 21:16 І падняў Давід вочы свае, і ўбачыў анёла Гасподняга, які стаіць паміж зямлёю і небам, маючы ў руцэ аголены меч раскінуўся над Ерусалімам. Затым Давід і старэйшыны Ізраіля, якія былі апранутыя ў вярэту, упалі на твар. 21:17 І сказаў Давід Богу: ці не я загадаў народу быць? пранумараваны? нават я зграшыў і зрабіў зло; але што тычыцца гэтыя авечкі, што яны зрабілі? адпусьці руку Тваю, Госпадзе мой Божа, будзь на мне і на доме бацькі майго; але не на твой народ, што іх трэба мучыць. 21:18 Тады анёл Гасподні загадаў Гаду сказаць Давіду, што Давід павінен падняцца і паставіць ахвярнік Госпаду на гумне Орна Евусеянін. 21:19 І падняўся Давід па словах Гада, якія ён казаў імем СПАДАР. 21:20 І Орна павярнуўся, і ўбачыў анёла; і чатыры сыны ягоныя зь ім схаваліся сябе. Цяпер Орна малаціў пшаніцу. 21:21 І калі Давід прыйшоў да Орна, Орна паглядзеў і ўбачыў Давіда, і выйшаў з на гумне і пакланіўся Давіду тварам да яго зямлю. 21:22 Тады Давід сказаў Арнану: аддайце мне месца гэтага гумна, каб я паставіў на ім ахвярнік Госпаду; ты дасі яго мне за поўную цану: каб чума знікла ад людзей. 21:23 І сказаў Орна Давіду: «Вазьмі гэта сабе, і хай гаспадар мой кароль зробіць тое, што добра ў яго вачах: вось, я аддаю табе і валоў на спаленне ахвяры, і прылады для малацьбы на дровы, і пшаніцу для мясная ахвяра; Я аддаю ўсё. 21:24 І сказаў цар Давід Орнану: не; але я абавязкова куплю яго цалкам цана, бо твайго не вазьму для Госпада і не прынясу цэласпаленьні бясплатна. 21:25 І даў Давід Орнану за гэтае месца шэсьцьсот сікляў золата вага. 21:26 І пабудаваў Давід там ахвярнік Госпаду і спаліў яго ахвяры і мірныя ахвяры, і заклікалі Госпада; і ён адказаў яго з неба агнём на ахвярнік цэласпаленьня. 21:27 І загадаў Гасподзь анёлу; і ён зноў сунуў свой меч у абалонка яго. 21:28 У той час, калі Давід убачыў, што Гасподзь адказаў яму ў гумно Арны Евусэяніна, і прынёс там ахвяру. 21:29 Для скініі Гасподняй, якую зрабіў Майсей у пустыні, і ахвярнік цэласпаленьня быў у той час на вышыні у Гаваоне. 21:30 Але Давід не мог пайсці перад ім, каб спытаць Бога, таму што ён баяўся ад меча анёла Гасподняга.