1 хронікі
21:1 І паўстаў сатана супраць Ізраіля і прымусіў Давіда палічыць Ізраіль.
21:2 І сказаў Давід Ёаву і правадырам народу: ідзіце, палічыце
Ізраіль ад Вірсавіі да Дана; і прынясі мне іх колькасць,
каб я ведаў гэта.
21:3 І адказаў Ёаў: хай Гасподзь павялічыць народ Свой у сто разоў
але, спадару цару, ці не ўсе яны належаць гаспадару майму?
слугі? чаму ж гаспадар мой патрабуе гэтага? чаму ён будзе а
прычынай пераходу ў Ізраіль?
21:4 Але слова цара перамагло Ёава. Таму Ёаў
пайшоў і прайшоў увесь Ізраіль і прыйшоў у Ерусалім.
21:5 І Ёаў перадаў Давіду лічбу народу. І ўсё
іх у Ізраілі было тысяча тысяч і сто тысяч чалавек
агаліў меч, а Юда чатырыста семдзесят тысяч чалавек
што агаліў меч.
21:6 Але Левія і Веньяміна ён не палічыў сярод іх, бо слова цара было
агідны Ёаву.
21:7 І Бог быў незадаволены гэтым; таму ён пабіў Ізраіля.
21:8 І сказаў Давід Богу: «Я вельмі зграшыў, таму што я зрабіў гэта».
рэч: але цяпер, прашу Цябе, адчыні беззаконьне раба Твайго; для
Я зрабіў вельмі па-дурному.
21:9 І сказаў Гасподзь Гаду, празорліўцу Давіда, кажучы:
21:10 Ідзі і скажы Давіду, кажучы: «Так кажа Гасподзь: Я ахвярую табе тры».
рэчы: выберы сабе адно з іх, і я зраблю гэта табе.
21:11 І прыйшоў Гад да Давіда і сказаў яму: так кажа Гасподзь: выберы
цябе
21:12 Альбо трохгадовы голад; або за тры месяцы быць зьнішчаным перад тваім
ворагаў, пакуль меч ворагаў тваіх дасягае цябе; інакш
тры дні меч Гасподні, нават пошасьць на зямлі, і
анёл Гасподні, зьнішчальны ва ўсіх межах Ізраіля.
Дык цяпер парайся, якое слова я яму зноў прынясу
паслаў мяне.
21:13 І сказаў Давід Гаду: «Я ў вялікай цяжкасці;
рука СПАДАРОВА; бо вельмі вялікая міласэрнасьць Ягоная;
трапіць у рукі чалавека.
21:14 І паслаў Гасподзь мор на Ізраіль, і Ізраіль загінуў
семдзесят тысяч чалавек.
21:15 І паслаў Бог анёла ў Ерусалім, каб знішчыць яго, і як ён быў
зьнішчаючы, убачыў Гасподзь і пашкадаваў за зло, і сказаў
анёлу, які знішчаў, дастаткова, трымай руку тваю. І
Анёл Гасподні стаяў каля гумна Орны Евусэяніна.
21:16 І падняў Давід вочы свае, і ўбачыў анёла Гасподняга, які стаіць
паміж зямлёю і небам, маючы ў руцэ аголены меч
раскінуўся над Ерусалімам. Затым Давід і старэйшыны Ізраіля, якія
былі апранутыя ў вярэту, упалі на твар.
21:17 І сказаў Давід Богу: ці не я загадаў народу быць?
пранумараваны? нават я зграшыў і зрабіў зло; але што тычыцца
гэтыя авечкі, што яны зрабілі? адпусьці руку Тваю, Госпадзе мой
Божа, будзь на мне і на доме бацькі майго; але не на твой народ, што
іх трэба мучыць.
21:18 Тады анёл Гасподні загадаў Гаду сказаць Давіду, што Давід
павінен падняцца і паставіць ахвярнік Госпаду на гумне
Орна Евусеянін.
21:19 І падняўся Давід па словах Гада, якія ён казаў імем
СПАДАР.
21:20 І Орна павярнуўся, і ўбачыў анёла; і чатыры сыны ягоныя зь ім схаваліся
сябе. Цяпер Орна малаціў пшаніцу.
21:21 І калі Давід прыйшоў да Орна, Орна паглядзеў і ўбачыў Давіда, і выйшаў з
на гумне і пакланіўся Давіду тварам да яго
зямлю.
21:22 Тады Давід сказаў Арнану: аддайце мне месца гэтага гумна,
каб я паставіў на ім ахвярнік Госпаду; ты дасі яго мне
за поўную цану: каб чума знікла ад людзей.
21:23 І сказаў Орна Давіду: «Вазьмі гэта сабе, і хай гаспадар мой кароль зробіць
тое, што добра ў яго вачах: вось, я аддаю табе і валоў на спаленне
ахвяры, і прылады для малацьбы на дровы, і пшаніцу для
мясная ахвяра; Я аддаю ўсё.
21:24 І сказаў цар Давід Орнану: не; але я абавязкова куплю яго цалкам
цана, бо твайго не вазьму для Госпада і не прынясу
цэласпаленьні бясплатна.
21:25 І даў Давід Орнану за гэтае месца шэсьцьсот сікляў золата
вага.
21:26 І пабудаваў Давід там ахвярнік Госпаду і спаліў яго
ахвяры і мірныя ахвяры, і заклікалі Госпада; і ён адказаў
яго з неба агнём на ахвярнік цэласпаленьня.
21:27 І загадаў Гасподзь анёлу; і ён зноў сунуў свой меч у
абалонка яго.
21:28 У той час, калі Давід убачыў, што Гасподзь адказаў яму ў
гумно Арны Евусэяніна, і прынёс там ахвяру.
21:29 Для скініі Гасподняй, якую зрабіў Майсей у пустыні, і
ахвярнік цэласпаленьня быў у той час на вышыні
у Гаваоне.
21:30 Але Давід не мог пайсці перад ім, каб спытаць Бога, таму што ён баяўся
ад меча анёла Гасподняга.