• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

የሰለሞን ጥበብ
17:1 ፍርድህ ታላቅ ነውና፥ አይገለጽምም፤ ስለዚህ
ያልተማሩ ነፍሳት ተሳስተዋል.
17:2 ዓመፀኞች የተቀደሰውን ሕዝብ ያስጨንቁ ዘንድ ባሰቡ ጊዜ። እያሉ ነው።
የጨለማ እስረኞችንና የታሰሩትን በቤታቸው ዘጉ
ከዘላለም የተባረሩ የረዥም ሌሊት እስራት በዚያ ተቀምጧል
አቅርቦት.
17:3 በሚስጥር ኃጢአታቸው ሊዋሹ ሲገባቸው እነርሱ ነበሩና።
በጨለማው የመርሳት መጋረጃ ተበታትነው፣ እጅግ እየተገረሙ፣
እና በ [እንግዳ] መገለጦች ተጨነቀ።
17:4 የሚይዛቸውም ማዕዘን ከፍርሃት ሊጠብቃቸው አይችልምና፤ ነገር ግን
ጩኸት [እንደ ውኃ] ወድቆ ስለ እነርሱ ነፋ፤ የሚያሳዝኑም ራእዮች ነፋ
ፊታቸው የከበደ ታየላቸው።
17:5 የእሳቱም ኃይል አያበራላቸውም፥ የሚያበራም ብርሃን አይሰጣቸውም።
የከዋክብት ነበልባሎች ያንን አስፈሪ ሌሊት ለማቃለል ይታገሳሉ።
17:6 ነገር ግን በእርሷ የተነደደች እጅግ የምታስፈራ እሳት ታየቻቸው።
እጅግ ፈርተው ያዩትንም አሰቡ
ካላዩት ነገር የባሰ ነው።
17:7 የድግምት ውሸታሞችም እነርሱ ተዋረዱ
በጥበብ መመካት በውርደት ተወቀሰ።
17:8 ፍርሃትንና መከራን ከሕመም ለማባረር ተስፋ ለሰጡ
ነፍሶች ራሳቸው በፍርሃት ታመው ሊሳቁበትም ይገባ ነበር።
17:9 ምንም የሚያስፈራ ነገር ባይፈራቸውም; ከአውሬ ጋር እየፈራሁ ነው።
እያለፉ እባቦችን ያፏጫሉ
17:10 ምንም የማይችለውን አየሩን እንዳላዩ በመካድ በፍርሃት ሞቱ
ወገን መራቅ።
17:11 በገዛ ምስክርዋ የተወገዘ ክፋት እጅግ አሳዛኝ ነው, እና
ሕሊና ሲታከም ሁል ጊዜ አስከፊ ነገሮችን ይተነብያል።
17:12 ፍርሀትም ሌላ አይደለምና።
ያቀርባል።
17:13 ከውስጥ ያለው ተስፋ፣ ትንሽ ቢሆንም፣ አለማወቅን አብዝቶ ይቆጥራል።
ቅጣቱን ከሚያመጣው ምክንያት ይልቅ.
17:14 በዚያች ሌሊት ግን ያን እንቅልፍ ተኝተው ነበር፥ ያ በእውነት ነበረ
ሊቋቋሙት የማይችሉት, እና ይህም ከማይቀረው ግርጌ ላይ በእነርሱ ላይ መጣ
ሲኦል,
17:15 ከፊሉ በሚያስገርም መልክ ተጨነቁ ከፊሉም ደከሙ
ልባቸው ደከመ፤ ሳይጠበቅም ፍርሃት በድንገት መጣ
እነርሱ።
17:16 ስለዚህ በዚያ የወደቀ ሁሉ በጥብቅ ታስሮ ይጠበቅ ነበር።
ያለ ብረት ዘንጎች ፣
17:17 ገበሬ ወይም እረኛ ቢሆን ወይም የእርሻ ሠራተኛ ቢሆን፥
ተነሥቶ ነበር፣ እናም ያንን አስፈላጊነት ታገሰ፣ ይህም ሊሆን አይችልም።
ሁሉም በአንድ ጨለማ ሰንሰለት ታስረው ነበርና ራቅ።
17:18 በፉጨት ነፋስ ቢሆን፥ ወይም በመካከላቸው ደስ የሚል የወፍ ድምፅ
የተንሰራፋው ቅርንጫፎች ፣ ወይም ደስ የሚል የውሃ ውድቀት ፣
17:19 ወይም ከድንጋዮች የተወረወረ አስፈሪ ድምፅ ወይም መሮጥ የማይችል ነው።
አራዊት እየዘለሉ ሲታዩ፣ ወይም የአብዛኞቹ አረመኔ አውሬዎች የሚያገሣ ድምፅ፣
ወይም ከባዶ ተራሮች የተመለሰ አስተጋባ; እነዚህ ነገሮች አደረጋቸው
በፍርሀት ለመሳደብ ።
17:20 ዓለም ሁሉ በጠራ ብርሃን በራና ማንም አልተከለከለም።
ድካማቸው፡-
17:21 በእነርሱም ላይ የጨለማው ምሳሌ የሆነ ከባድ ሌሊት ተዘረጋ
በኋላ ሊቀበላቸው የሚገባቸው፥ ዳሩ ግን ለራሳቸው ሆኑ
ከጨለማው የበለጠ ከባድ ነው።