• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

ጦቢት
ዘኍልቍ 10:1፣ አባቱም ጦቢት በየዕለቱ፥ የጉዞውም ወራት በየዕለቱ ይቈጥር ነበር።
ጊዜው አልፎበታል እና አልመጡም
10:2 ጦቢትም። የታሰሩ ናቸውን? አለ። ወይም ገባኤል ሞቶአል የለም፥ የለምም።
ሰው ገንዘቡን እንዲሰጠው?
10:3 ስለዚህም እጅግ አዘነ።
10:4 ሚስቱም። ልጄ ብዙ ስለ ቆየ ሞቶአል አለችው። እና
አለቀሰችለት።
10:5 አሁን ልጄ ሆይ, እኔ ምንም ደንታ, እኔ ከሄድሁህ ጀምሮ ብርሃን
ዓይኖቼ.
10:6 ጦቢትም። ዝም በል፥ ደኅና ነውና አትጠንቀቅ አለው።
10:7 እርስዋም። ዝም በይ፥ አታታልሉኝም አለች። ልጄ ሞቷል ። እና
በየቀኑ ወደሚሄዱበት መንገድ ትወጣ ነበር ሥጋም አትበላም።
በቀንም ሁሉ ለልጇ ጦቢያ ልቅሶን አላቋረጠችም።
ራጉኤል የነበረው የሠርጉ አሥራ አራተኛው ቀን እስኪያልፍ ድረስ
በዚያ እንዲያሳልፍ ምሏል ። ጦቢያም ራጉኤልን።
አባቴና እናቴ እኔን ለማየት አይፈልጉምና።
10:8 አማቱ ግን
አባትህ፥ በአንተም ዘንድ እንዴት እንደሚሆን ይነግሩታል።
10:9 ጦቢያ ግን። ወደ አባቴ ልሂድ እንጂ።
ዘኍልቍ 10:10፣ ራጉኤልም ተነሥቶ ሚስቱን ሣራንና የገንዘቡን እኵሌታ ሰጠው።
አገልጋዮችና ከብቶች ገንዘብም;
10:11 ባረካቸውም። የሰማይ አምላክ ስጣቸው ብሎ አሰናበታቸው
መልካም ጉዞ ልጆቼ።
10:12 ሴት ልጁንም አላት።
ስለ አንተ መልካም ወሬ እሰማ ዘንድ አሁን ወላጆችህ ናቸው። እርሱም
ሳሟት። ኤድናም ጦቢያን።
ውድ ወንድሜ፥ የልጄንም ልጆችህን እንዳላይ ስጠኝ።
ሳራ ከመሞቴ በፊት በእግዚአብሔር ፊት ደስ ይለኝ ዘንድ እነሆ አደርገዋለሁ
ልጄ ላንቺ የታመነች ልጄ; የት አሉ አትማጸናት
ክፉ።