• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

መኃልየ መኃልይ ዘሰሎሞን
7፡1 የልዑል ልጅ ሆይ፥ እግሮችሽ በጫማ እንዴት ያማሩ ናቸው! መገጣጠሚያዎች
ጭንህ እንደ ዕንቁ የብልሃተኛ እጅ ሥራ ነው።
ሰራተኛ ።
7:2 እምብርትሽ መጠጥ እንደማይፈልግ ክብ ዋንጫ ነው፤ ሆድሽ
በአበቦች እንደ ተከማች የስንዴ ክምር።
7:3 ሁለቱ ጡቶችሽ መንታ እንደ ሆኑ እንደ ሁለት ሚዳቋ ሚዳቋ ናቸው።
7:4 አንገትህ እንደ ዝሆን ጥርስ ግንብ ነው፤ ዓይኖችህ እንደ ዓሣ ገንዳዎች ናቸው።
ሐሴቦን በባትራቢም በር አጠገብ፥ አፍንጫሽ እንደ ሊባኖስ ግንብ ነው።
ወደ ደማስቆ የሚመለከት።
7:5 ራስሽ በአንቺ ላይ እንደ ቀርሜሎስ ነው፥ የራስሽም ጠጕር ይመስላል
ሐምራዊ; ንጉሱ በጋለሪዎች ውስጥ ተይዟል.
7:6 ወዳጆች ሆይ፤ ከደስታ ጋር እንዴት የተዋበህና ያማረ ነሽ!
7:7 ይህ ቁመትሽ እንደ ዘንባባ ዛፍ ነው፥ ጡቶችሽም እንደ ዘለላዎች ናቸው።
ወይን.
7:8 እኔም፡— ወደ ዘንባባ ዛፍ እወጣለሁ፥ ቅርንጫፎችንም እይዛለሁ፡ አልሁ
፤ አሁንም ጡቶችሽ እንደ ወይን ዘለላ ይሆናሉ
እንደ ፖም የአፍንጫህ ሽታ;
7:9 የአፍህም ጣራ ለውዴ እንደሚሄድ ምርጥ ወይን ነው።
ተኝተው ያሉ ሰዎች ከንፈር እንዲናገሩ በማድረግ ጣፋጭ በሆነ መንገድ ይወርዳሉ።
7:10 እኔ የውዴ ነኝ፥ ምኞቱም ወደ እኔ ነው።
7:11 ውዴ ሆይ፥ ና፥ ወደ ሜዳ እንውጣ። ውስጥ እናድር
መንደሮች.
7:12 በማለዳ ወደ ወይን ቦታ እንነሳ; ወይኑ ሲያብብ እንይ።
ወይኑ ቢገለጥ ሮማኑም ቢያድግ፥ በዚያ
ውዶቼን እሰጥሃለሁ?
7:13 እንኮራዎች ሽታ ይሰጣሉ፥ በደጃችንም ሁሉ ያማረ ነው።
ወዳጄ ሆይ ለአንተ ያቀመጥሁህ አዲስና አሮጌ ፍሬ።