• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

ራዕይ
10፡1 ሌላም ብርቱ መልአክ ከሰማይ ሲወርድ አየሁ፥ ለብሶ
ደመና፥ በራሱም ላይ ቀስተ ደመና ነበረ፥ ፊቱም እንደ ደመና ነበረ
ፀሐይ እግሮቹም እንደ እሳት ዓምዶች ናቸው።
10:2 የተከፈተችም ታናሽ መጽሐፍ በእጁ ይዞ ነበር፥ ቀኝ እግሩንም አቆመ
በባሕር ላይ፣ ግራ እግሩም በምድር ላይ፣
10:3 አንበሳም እንደሚያገሣ በታላቅ ድምፅ ጮኸ
ጮኹ፥ ሰባት ነጐድጓዶችም ድምፃቸውን አሰሙ።
10:4 ሰባቱም ነጐድጓዶች ድምፃቸውን ባሰሙ ጊዜ፥ እኔ አደርግ ነበር።
ጻፍ፥ ከሰማይም። እነዚያን አትሙ የሚለኝን ድምፅ ሰማሁ
ሰባቱ ነጐድጓድ የተናገሩትን አትጻፈው።
10:5 በባሕርና በምድር ላይ ቆሞ ያየሁት መልአክ ከፍ ከፍ አለ።
እጁን ወደ ሰማይ
10:6 ከዘላለም እስከ ዘላለም በሚኖረው, ሰማይን በፈጠረ እና በማለ
በውስጧ ያሉት ነገሮች፣ ምድርና በውስጧ ያሉት ነገሮች
አሉ፥ ባሕሩም በውስጡም ያሉት ነገሮች ይሆናሉ
ጊዜ የለም፡
10:7 ነገር ግን የሰባተኛው መልአክ ድምፅ ጊዜ, እርሱም ይጀምራል ጊዜ
ይነገር ዘንድ የእግዚአብሔር ምሥጢር እንደ ተናገረ ሊፈጸም ይገባዋል
ባሪያዎቹ ነቢያት።
10:8 ከሰማይም የሰማሁት ድምፅ ደግሞ ተናገረኝ፥ እንዲህም አለ።
ሂድና በመልአኩ እጅ የተከፈተችውን ታናሽ መጽሐፍ ውሰድ
በባሕርና በምድር ላይ ቆሞአል.
10:9 እኔም ወደ መልአኩ ሄጄ። ታናሺቱን መጽሐፍ ስጠኝ አልሁት።
እርሱም፡— ወስደህ ብላ፡ አለኝ። ሆድህንም ያደርጋል
መራራ ነው, ነገር ግን በአፍህ ውስጥ እንደ ማር ጣፋጭ ይሆናል.
10:10 ታናሺቱንም መጽሐፍ ከመልአኩ እጅ ወስጄ በላሁት። እና
በአፌ ውስጥ እንደ ማር ጣፋጭ ሆነች፤ በልቼም ወድጄአለሁ።
ሆዱ መራራ ነበር.
10:11 እርሱም። እንደ ገና በብዙ ሕዝብ ፊት ትንቢት ተናገር፥
አሕዛብም ቋንቋዎችም ነገሥታትም።