• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

መዝሙራት
146፡1 እግዚአብሔርን አመስግኑ። ነፍሴ ሆይ እግዚአብሔርን አመስግኚ።
146፡2 እኔ በሕይወት ሳለሁ እግዚአብሔርን አመሰግናለሁ፤ ለአምላኬም እዘምራለሁ
እኔ ምንም ፍጡር እያለኝ.
146:3 በአለቆች አትታመኑ፥ በእርሱም በሰው ልጅ አትታመኑ
ምንም እርዳታ የለም.
146:4 እስትንፋሱ ይወጣል, ወደ ምድርም ይመለሳል; በዚያን ቀን የእርሱ
ሀሳቦች ይጠፋሉ.
146፡5 የያዕቆብ አምላክ ረዳቱ የሆነ ተስፋውም የሆነ ምስጉን ነው።
አምላኩ እግዚአብሔር።
146፡6 ሰማይንና ምድርን ባሕርንም በውስጣቸው ያለውንም ሁሉ የፈጠረ
እውነትን ለዘላለም ይጠብቃል;
146:7 ለተገፉ ፍርድን የሚሰጥ፥ ለሥጋም መብልን የሚሰጥ
የተራበ. እግዚአብሔር እስረኞችን ይፈታል፤
146፡8 እግዚአብሔር የዕውሮችን ዓይን ይከፍታል እግዚአብሔርም ያሉትን ያነሣል።
አጎነበሱ፤ እግዚአብሔር ጻድቃንን ይወዳል።
146:9 እግዚአብሔር እንግዶችን ይጠብቃል; ድሀ አደጎችን ያጽናናል።
መበለት፥ የኃጥኣን መንገድ ግን ይገለብጣል።
146፡10 እግዚአብሔር ለዘላለም ይነግሣል ጽዮን ሆይ አምላክሽ ለሁሉም ይነግሣል።
ትውልዶች. እግዚአብሔርን አመስግኑ።