• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

መዝሙራት
140:1 አቤቱ፥ ከክፉ ሰው አድነኝ፤ ከጨካኝ ሰው ጠብቀኝ፤
140:2 በልባቸው ውስጥ ክፋትን ያስባሉ; ያለማቋረጥ ይሰበሰባሉ
አብረው ለጦርነት ።
140:3 ምላሳቸውን እንደ እባብ ስለዋል; የአድደርስ መርዝ ነው።
ከከንፈራቸው በታች. ሴላ.
140:4 አቤቱ፥ ከክፉዎች እጅ ጠብቀኝ፤ ከ ጠብቀኝ
ጠበኛ ሰው; አካሄዴን ሊገለብጡ ያሰቡ።
140:5 ትዕቢተኞች ወጥመድን እና ገመዶችን ደብቀውብኛል; መረብ ዘርግተዋል።
በመንገድ ዳር; ጂንስ አዘጋጅተውልኛል። ሴላ.
140፡6 እግዚአብሔርን፡— አንተ አምላኬ ነህ፡ አልኩት
አቤቱ፥ ልመና።
140:7 አቤቱ አቤቱ የመድኃኒቴ ብርታት አንተ ራሴን ሸፈነህ
በጦርነቱ ቀን ።
140፥8 አቤቱ፥ የኃጥኣንን ምኞት አትስጠው፥ ለኃጥኣንም አትስጥ
መሳሪያ; ራሳቸውን ከፍ እንዳያደርጉ። ሴላ.
140:9 የዙሪያዬንም ራስ ጥፋቱ ይውጣ
ከንፈራቸው ይሸፈናቸዋል።
140:10 ፍም በላያቸው ላይ ይውደቅ: ወደ እሳትም ይጣሉ; ውስጥ
ዳግመኛ እንዳይነሱ ጥልቅ ጉድጓዶች።
140:11 ክፉ ተናጋሪ በምድር ላይ አይጸና፤ ክፉ ነገርን ያድናል።
ጨካኝ ሰው እሱን ለመጣል.
140:12 እግዚአብሔር የድሆች ፍርድን እንዲያጸናላቸው አውቃለሁ
የድሆች መብት.
140:13 ጻድቃን በእውነት ስምህን ያመሰግናሉ: ቅኖችም ያመሰግናሉ
በፊትህ ተቀመጥ።