• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

መዝሙራት
39፡1 በአንደበቴ እንዳልበድል መንገዴን እጠነቀቅላለሁ አልሁ
ኃጥኣን በፊቴ እያሉ አፌን በመገታ ይጠብቃል።
39:2 በጸጥታ ዲዳ ነበርሁ፥ ከመልካም ነገርም ዝም አልሁ። እና ሀዘኔን
ተነሳስቶ ነበር።
39:3 ልቤ በውስጤ ተቃጠለ፥ እያሰላሰልሁም እሳቱ ነደደ
በአንደበቴ ተናገርኩኝ
39:4 አቤቱ፥ ፍጻሜዬን አሳውቀኝ የሕይወቴንም መጠን ምን እንደ ሆነ አስታውቀኝ።
ምን ያህል ደካማ እንደሆንኩ አውቃለሁ።
39:5 እነሆ፥ ዘመኖቼን አንድ ጋት ስፋት አድርገህአቸዋል፤ እና የእኔ ዕድሜ እንደ ነው
ከአንተ በፊት ምንም የለም፤ ሰው ሁሉ በመልካም ሁኔታው ላይ ነው።
ከንቱነት። ሴላ.
39:6 ሰው ሁሉ በከንቱ ትዕይንት ይሄዳል።
ከንቱ፥ ሀብትን ያከማቻል፥ የሚሰበስበውንም አያውቅም።
39:7 አሁንም፥ ጌታ ሆይ፥ ምን እጠብቃለሁ? ተስፋዬ ባንተ ነው።
39:8 ከኃጢአቴ ሁሉ አድነኝ፥ የእግዚአብሔርም ስድብ አታድርገኝ
ሞኝ.
39:9 ዲዳ ነበርሁ አፌንም አልከፈትሁም። ስላደረግከው ነው።
39:10 መቅሠፍትህን ከእኔ አርቅ፥ በእጅህ ምታ ጠፋሁ።
39:11 ሰውን ስለ በደል በተግሥጽህ በምትቀጣው ጊዜ የእርሱን ታደርገዋለህ
ውበት እንደ ብል የሚጠፋ ነው፤ ሰው ሁሉ ከንቱ ነው። ሴላ.
39፥12 አቤቱ፥ ጸሎቴን ስማ፥ ጩኸቴንም አድምጥ። ዝም አትበል
እንባዬ: እኔ ከአንተ ጋር እንግዳ ነኝና: እንደ እኔ ሁሉ መጻተኛ ነኝ
አባቶች ነበሩ።
39:13 ማረኝ, ጥንካሬን እመልስ ዘንድ, ከዚህ ሳልሄድ እና ከቶ አልሆንም
ተጨማሪ.