• ተመለስ


• የጣቢያ መነሻ

መክብብ
12፡1 አሁንም በጉብዝናህ ወራት ፈጣሪህን አስብ በክፉም ወራት
የለኝም ስትል ዓመታት አይቅረቡም።
በእነሱ ደስታ;
12:2 ፀሐይ, ወይም ብርሃን, ወይም ጨረቃ, ወይም ከዋክብት, ሳይጨልም.
ደመናትም ከዝናብ በኋላ አይመለሱም።
12:3 የቤቱ ጠባቂዎች ብርቱዎችም በሚንቀጠቀጡበት ቀን
ሰዎች ይሰግዳሉ፥ ወፍጮዎችም ጥቂቶች ናቸውና ያቆማሉ።
በመስኮት የሚያዩትም ይጨልማሉ።
12:4 በሮችም በጎዳናዎች ላይ ይዘጋሉ, የእግዚአብሔር ድምፅ
መፍጨት ዝቅተኛ ነው፥ ከወፉም ድምፅ የተነሣም ሁሉ ይነሣል።
የዜማ ሴቶች ልጆች ይዋረዳሉ;
12:5 ከፍ ያለውንም በፈሩ ጊዜ ፍርሃትም በኾነ ጊዜ
በመንገድ ላይ, እና የለውዝ ዛፍ እና አንበጣ ያፈራል
ሸክም ይሆናል፥ ምኞትም ይጠፋል፤ ሰው ወደ ረጅም ጊዜ ይሄዳልና።
ወደ ቤት፥ ልቅሶዎቹም በጎዳናዎች ይሄዳሉ።
12:6 ወይም ሁልጊዜ የብር ገመድ ይፈታል, ወይም የወርቅ ሳህን ይሰበራል, ወይም
ማሰሮው በምንጩ ላይ ይሰበራል፥ መንኮራኩሩም በጕድጓዱ ላይ ይሰበራል።
12:7 የዚያን ጊዜ አፈር እንደነበረው ወደ ምድር ይመለሳል, መንፈስም ይሆናል
ወደ ሰጠው አምላክ ተመለስ።
12:8 ሰባኪው ከንቱ ከንቱ ነው ይላል። ሁሉ ከንቱ ነው።
12:9 ከዚህም በላይ ሰባኪው ጠቢብ ስለነበር ሕዝቡን አሁንም ያስተምር ነበር።
እውቀት; አዎን፣ ጥሩ ትኩረት ሰጠ፣ እናም ፈለገ እና ብዙዎችን አስተካክሏል።
ምሳሌዎች.
12:10 ሰባኪው ደስ የሚያሰኘውን ቃል ያገኝ ዘንድ ፈለገ
የተጻፈው ቅን፣ የእውነትም ቃል ነው።
12፡11 የጠቢባን ቃል እንደ መውጊያ ነው፥ በጌቶችም እንደ ተቸነከሩ ችንካሮች ናቸው።
ከአንድ እረኛ የተሰጡ የጉባኤያት።
12:12 ከዚህም በተጨማሪ ልጄ ሆይ, በዚያ ብዙ መጻሕፍትን ስለ ማድረግ በዚህ ተግሣጽ
መጨረሻ የለውም; ብዙ ጥናትም የሥጋ ድካም ነው።
12:13 የነገሩን ሁሉ መደምደሚያ እንስማ፤ እግዚአብሔርን ፍራ፥ የእርሱንም ጠብቅ
ትእዛዛት ይህ የሰው ሙሉ ግዴታ ነውና።
12፡14 እግዚአብሔር ሥራን ሁሉ ምሥጢርንም ሁሉ ወደ ፍርድ ያመጣዋልና።
መልካም ቢሆን ወይም ክፉ ቢሆን.